بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ 1. მოიღუშა და პირი იბრუნა أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ 2. როცა მასთან შევიდა ბრმა კაცი. وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ 3. რამ იცი შენ, ეგებ სურს, რომ განიმწინდოს. أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ 4. ან შეიგონოს და არგოს შეგონებამ? أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ 5. ხოლო, აი, ვინც მდიდარია. فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ 6. შენც მისკენ მიბრუნდები. وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ 7. და შენ ბრალი არ გედოს, თუ ის არ განიწმინდა. وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ 8. ის კი, ვინც მოვიდა შენთან სიბეჯითით. وَهُوَ يَخْشَىٰ 9. და ეშინია(ალლაჰის) فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ 10. შენ კი მას ემიჯნები. كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ 11. არა, იგი მხოლოდ შეგონებაა! فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ 12. და ვისაც ინებებს, შეაგონებს. فِى صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ 13. დალოცვილ ფურცლებში. مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍۭ 14. ამაღლებულში, განწმენდილებში. بِأَيْدِى سَفَرَةٍ 15. მწერალთა ხელით(დაწერილი) كِرَامٍۭ بَرَرَةٍ 16. კურთხეულთა, უბიწოთა. قُتِلَ ٱلْإِنسَـٰنُ مَآ أَكْفَرَهُۥ 17. წყეულიმც იყოს ადამიანი, რა უმადურია. مِنْ أَىِّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ 18. რისგან შექმნა მან(ალლაჰმა) იგი? مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ 19. წვეთისაგან შექმნა და ფორმა მისცა. ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ 20. მერე გზა გაუმარტივა. ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقْبَرَهُۥ 21. მერე მოაკვდინა და დამარხა. ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ 22. მერე, როცა ინებებს, აღადგენს. كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ أَمَرَهُۥ 23. არა, ის არ ასრულებს იმას, რაც მან უბრძანა. فَلْيَنظُرِ ٱلْإِنسَـٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ 24. დაე, შეხედოს ადამიანმა თავის საკვებს. أَنَّا صَبَبْنَا ٱلْمَآءَ صَبًّا 25. ჩვენ წვიმა უხვად გავაწვიმეთ. ثُمَّ شَقَقْنَا ٱلْأَرْضَ شَقًّا 26. მერე გავაპეთ მიწა ნაპრალებად. فَأَنۢبَتْنَا فِيهَا حَبًّا 27. და აღმოვაცენეთ მასში მარცვალი. وَعِنَبًا وَقَضْبًا 28. ყურძენი და ბალახეული. وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا 29. ზეთისხილი და ფინიკი. وَحَدَآئِقَ غُلْبًا 30. და ხშირი ბაღები, وَفَـٰكِهَةً وَأَبًّا 31. ხილნი და მცენარენი مَّتَـٰعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَـٰمِكُمْ 32. სარგებლად თქვენთვის და თქვენი საქონლისთვის. فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ 33. და როცა მოევლინება დამაყრუებელი ხმა يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ 34. იმ დღეს, გაიქცევა ადამიანი თავისი ძმისაგან, وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ 35. დედისაგან, მამისაგან. وَصَـٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ 36. მეუღლისაგან და შვილებისაგან. لِكُلِّ ٱمْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ 37. იმ დღეს ყოველ ადამიანს ექნება თავისი საზრუნავი. وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ 38. იმ დღეს ნათელმოფენილი სახენი იქნება. ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ 39. მოცინარნი, მომღიმარნი. وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ 40. და იმ დღეს მტვერდადებული სახენი იქნება. تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ 41. მას სიბნელე გადაეკვრება. أُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْكَفَرَةُ ٱلْفَجَرَةُ 42. სწორედ ესენი არიან ურწმუნონი, ცოდვილნი.