بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა لَآ أُقْسِمُ بِيَوْمِ ٱلْقِيَـٰمَةِ 1. არა, ვფიცავ აღდგომის დღეს. وَلَآ أُقْسِمُ بِٱلنَّفْسِ ٱللَّوَّامَةِ 2. არა, ვფიცავ, საკუთარი თავის მკიცხველს. أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُۥ 3. ნუთუ ჰგონია ადამიანს, რომ არ შევკრებთ მის ძვლებს? بَلَىٰ قَـٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّىَ بَنَانَهُۥ 4. დიახ, შემძლენი ვართ, რომ თავიდანვე მოვაწყოთ მისი თითთა წვერები. بَلْ يُرِيدُ ٱلْإِنسَـٰنُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُۥ 5. დიახ, სურს ადამიანს, იურჩოს მის წინაშე يَسْـَٔلُ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلْقِيَـٰمَةِ 6. კითხულობს: როდისაა აღდგომის დღე? فَإِذَا بَرِقَ ٱلْبَصَرُ 7. მაშინ, როცა დაიხშობა მზერა. وَخَسَفَ ٱلْقَمَرُ 8. და მთვარე დაბნელდება, وَجُمِعَ ٱلشَّمْسُ وَٱلْقَمَرُ 9. და მზე და მთვარე ერთურთს შეერწყმის. يَقُولُ ٱلْإِنسَـٰنُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ ٱلْمَفَرُّ 10. იტყვის იმავ დღს ადამიანი, სად არის გასაქცევი? كَلَّا لَا وَزَرَ 11. არა, არ არის თავშესაფარი إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمُسْتَقَرُّ 12. შენი ღმერთის წინაშეა იმ დღეს სამკვიდრებელი. يُنَبَّؤُا۟ ٱلْإِنسَـٰنُ يَوْمَئِذٍۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ 13. იმ დღეს გაიგებს ადამიანი, რაც უწინ ქმნა და რაც შემდგომ ჩაიდინა. ببَلِ ٱلْإِنسَـٰنُ عَلَىٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌ 14. დიახ, ადამიანი თავისი სულის წინააღმდეგ მოწმე იქნება. وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ 15. თუნდ წამოიყვიროს ბოდიშები. لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ 16. არ დაძრა მისით შენი ენა, რათა დააჩქარო იგი! إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ 17. ჭეშმარიტად, ჩვენზეა შეკრება და მისი წაკითხვა. فَإِذَا قَرَأْنَـٰهُ فَٱتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ 18. და როცა ვკითხულობთ, მიჰყევი მის კითხვას. ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۥ 19. მერე, ჭეშმარიტად, ჩვენზეა მისი განმარტება. كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ ٱلْعَاجِلَةَ 20. არა, თქვენ გიყვართ ამქვეყნიური ცხოვრება. وَتَذَرُونَ ٱلْـَٔاخِرَةَ 21. და უყურადღებოდ ტოვებთ საიქიოს. وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ 22. იმ დღეს გაბრწყინებული სახეები იქნება. إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ 23. თავიანთი ღმერთისკენ მაცქერალნი. وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍۭ بَاسِرَةٌ 24. და იმ დღეს დაღვრემილი სახეები იქნება. تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ 25. ჰგონებენ, რომ ხერხემალი გადაუმტვრიეს. كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِىَ 26. არა და არა! როცა სული ყელში მიებჯინება. وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ 27. და იტყვიან: ვინ არის მკურნალი? وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلْفِرَاقُ 28. და მიხვდება, რომ ეს არის განშორება. وَٱلْتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ 29. და დაიკრუნჩხება ფეხები. إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمَسَاقُ 30. შენი ღმერთისკენაა იმ დღეს წასაყვანი. فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ 31. არც დაამოწმა და არც ილოცა. وَلَـٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ 32. არამედ ცრუდ შერაცხა და პირი იბრუნა. ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ 33. მერე წავიდა თავიან ოჯახთან მედიდურად. أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ 34. ვაი შენდა, ვაი შენდა! ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰٓ 35. მერე ვაი შენდა, ვაი შენდა. أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَن يُتْرَكَ سُدًى 36. განა ჰგონია ადამიანს, რომ უმეთვალყურეოდ მიტოვებუ ლია? أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِىٍّ يُمْنَىٰ 37. განა არ იყო ის ერთი წვეთი სითხისაგან გადმონთხეული? ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ 38. მერე იყო იგი ლეკერტი. ხოლო მან კი შექმნა და გაათანაზომიერა. فَجَعَلَ مِنْهُ ٱلزَّوْجَيْنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰٓ 39. და დაადგინა მისგან წყვილი: მამრი და მდედრი. أَلَيْسَ ذَ‌ٰلِكَ بِقَـٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحْـِۧىَ ٱلْمَوْتَىٰ 40. განა არ არის იგი შემძლე, რომ მკვდრები გააცოცხლოს?