59.სურა ჰაშრ
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ ۖ وَهُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ
1. განადიდებს ალლაჰს ყოველი, რაც ცათა შინაა და რაც ქვეყანასა ზედაა და იგია ძლევამოსილი, ბრძენი.
هُوَ ٱلَّذِىٓ أَخْرَجَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَـٰبِ مِن دِيَـٰرِهِمْ لِأَوَّلِ ٱلْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا۟ ۖ وَظَنُّوٓا۟ أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ ٱللَّهِ فَأَتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا۟ ۖ وَقَذَفَ فِى قُلُوبِهِمُ ٱلرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِى ٱلْمُؤْمِنِينَ فَٱعْتَبِرُوا۟ يَـٰٓأُو۟لِى ٱلْأَبْصَـٰرِ
2. იგია, ვინც გამოაძევა ისინი, რომელთაც არ ირწმუნეს, წიგნის ხალხთაგან მათი სახლებიდან პირველი შეკრებისათვის. თქვენ არ გეგონათ, რომ ისინი გამოვიდოდნენ, და მათაც ეგონათ, რომ მათი ზღუდე იქნებოდა მათი ციხესიმაგრენი ალლაჰისაგან. ალლაჰის ბრძანება მივიდა იქიდან, საიდანაც არ ეგონათ. და ჩათესა მათ გულებში ძრწოლა. ანგრევდნენ თავიანთ სახლებს საკუთარი ხელებითა და მორწმუნეთა ხელებით. მაშ, შეიმეცნეთ თვალხილულნო.
وَلَوْلَآ أَن كَتَبَ ٱللَّهُ عَلَيْهِمُ ٱلْجَلَآءَ لَعَذَّبَهُمْ فِى ٱلدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِى ٱلْـَٔاخِرَةِ عَذَابُ ٱلنَّارِ
3. და რომ არ დაეწერა ალლაჰს მათზე განდევნა, უსათუოდ დასჯიდა ამქვეყნად, ხოლო მათთვისაა საიქიოში ცეცხლის სასჯელი.
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّوا۟ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ ۖ وَمَن يُشَآقِّ ٱللَّهَ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ
4. ეს იმის გამო, რომ ეურჩნენ ალლაჰსა და მის შუამავალს. ხოლო ვინც ეურჩება ალლაჰს... ჭეშმარიტად, ალლაჰი სასტიკსაზღაურიანია.
مَا قَطَعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ ٱللَّهِ وَلِيُخْزِىَ ٱلْفَـٰسِقِينَ
5. რასაც მოჭრით პალმის ხისაგან ანდა დატოვებთ მდგომს თავის ძირზე, ყველაფერი ალლაჰის ნებითაა, რათა მან დაამციროს ცოდვილები.
وَمَآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنْهُمْ فَمَآ أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَـٰكِنَّ ٱللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُۥ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ ۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ
6. და რაც უბოძა ალლაჰმა ალაფად მათგან თავის შუამავალს, არ გირეკიათ თქვენ იმისათვის არც ბედაურნი და არც აქლემნი. არამედ ალლაჰი აძლევს ძალაუფლებას თავის შუამავლებს მასზე, რასაც ინებებს, და ალლაჰი ყოვლისშემძლეა.
مَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ مِنْ أَهْلِ ٱلْقُرَىٰ فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِى ٱلْقُرْبَىٰ وَٱلْيَتَـٰمَىٰ وَٱلْمَسَـٰكِينِ وَٱبْنِ ٱلسَّبِيلِ كَىْ لَا يَكُونَ دُولَةًۢ بَيْنَ ٱلْأَغْنِيَآءِ مِنكُمْ ۚ وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمْ عَنْهُ فَٱنتَهُوا۟ ۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ ۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ
7. და რაც უბოძა ალლაჰმა ალაფად თავის შუამავალს სოფელთა მცხოვრებთაგან, ეს ალლაჰისაა, შუამავლის, მისი ახლობლების, ობლების, უპოვრებისა და მოგზაურების. რომ არ ერგუნოს იგი ქონება მდიდარს თქვენ შორის. და რაც მოგცათ შუამავალმა, აიღეთ, ხოლო რაც აგიკრძალათ, თავი შეიკავეთ! და გეშინოდეთ ალლაჰისა. ჭეშმარიტად, ალლაჰი სასტიკსაზღაურიანია.
لِلْفُقَرَآءِ ٱلْمُهَـٰجِرِينَ ٱلَّذِينَ أُخْرِجُوا۟ مِن دِيَـٰرِهِمْ وَأَمْوَٰلِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضْوَٰنًا وَيَنصُرُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓ ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلصَّـٰدِقُونَ
8. და ღაბირთათვის მუჰაჯირთაგან, რომლებიც გამოდევნილ იქნენ თავიანთი სახლებიდან და სამფლობელოდან, და რომლებიც ალლაჰისაგან მადლსა და კმაყოფილებას მიელტვიან, და შეეწევიან ალლაჰს(ე.ი მის რელიგიას) და მის შუამავალს. სწორედ ისინი არიან მართალნი.
وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلْإِيمَـٰنَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِى صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّآ أُوتُوا۟ وَيُؤْثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِۦ فَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ
9. და რომელთაც იმათზე უწინ ბინა ჰქონდათ დადებული და სარწმუნოება მიღებული, უყვართ ვინც გადასახლდ
მათთან. გულში არ ივლებენ არანაირ შურს იმის გამო, რაც იმათ მიეცათ, და უპირატესობას ანიჭებენ
საკუთარ თავზე მეტად, თუნდ ესაჭიროებოდეთ. და ვინც სიხარბისგან თავს დაიცავს,
სწორედ ისინი არიან ნეტარნი!
وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلْإِيمَـٰنِ وَلَا تَجْعَلْ فِى قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ
10. და რომელნიც მოვიდნენ მათ შემდგომ, ამბობენ: „ღმერთო ჩვენო! მოგვიტევე
ჩვენც და ჩვენს ძმებსაც; მათ, რომლებიც წინ გვისწრებენ რწმენით, და ნუ
დაადგენ ჩვენს გულებში შურს იმათ მიმართ, რომელთაც ირწმუნეს. ღმერთო
ჩვენო, ჭეშმარიტად, შენ ლმობიერი და მწყალობელი ხარ.
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ نَافَقُوا۟ يَقُولُونَ لِإِخْوَٰنِهِمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَـٰبِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَٱللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَـٰذِبُونَ
11. განა არ გინახავს ისინი, რომელნიც თვალთმაქცნი არიან, ეუბნებიან თავის მოძმეებს წიგნის მქონეთაგან, რომელთაც არ ირწმუნეს: თუ გამოძევებულ იქნებით, თქვენთან ერთად წამოვალთ და არ დავემორჩილებით თქვენი გულისათვის არავის არასოდეს, და თუ თქვენ შეგებრძოლებიან, უეჭველად შეგეწევითო. ალლაჰი კი ამოწებს იმას, რომ ისინი, მატყუარები არიან.
لَئِنْ أُخْرِجُوا۟ لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا۟ لَا يَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ ٱلْأَدْبَـٰرَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ
12. და თუ განდევნილ იქნებოდნენ, არ გამოვიდოდნენ მათთან ერთად, თუ შეგებრძოლებოდნენ, ისინი მათ არ შეეწეოდნენ, და თუკი შეეწეოდნენ, უსათუოდ ზურგს იქცევდნენ, მერე კი თვითონაც არ იქნებოდნენ შეწევნულნი.
لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِى صُدُورِهِم مِّنَ ٱللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ
13. თქვენ უეჭველად უფრო მძლავრნი ხართ შიშით მათ გულებში, ვიდრე ალლაჰის მიმართ. ეს იმის გამო, რომ ისინი არიან ხალხი, რომელიც ვერ კეთილსგანსჯის.
لَا يُقَـٰتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِى قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَآءِ جُدُرٍۭ ۚ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ
14. ისინი არ შეგებრძოლებიან თქვენ ერთიანად, თუ არა გალავანშემორტმულ სოფლებში, ანდა კედელთა მიღმიდან. მათი შიში ერთმანეთში დიდია. შენ მათ ერთ მუშტად შეკრულად მიიჩნევ, თუმცაღა მათი გულები გაყოფილია. ეს იმის გამო, რომ ისინი არიან ხალხი, რომელიც ვერ აზროვნებს.
كَمَثَلِ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا۟ وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
15. მათი მდგომარეობა იმათ მდგომარეობას ჰგავს, რომელნიც იყვნენ მათზე უწინ. მათ უკვე იგემეს საზღაური თავიანთი საქმისა და მიეგო მათ მტანჯველი სასჯელი.
كَمَثَلِ ٱلشَّيْطَـٰنِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَـٰنِ ٱكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّى بَرِىٓءٌ مِّنكَ إِنِّىٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
16. ეშმაკის მაგალითისა არ იყოს, აკი, უთხრა მან ადამიანს: „უარყავ! ხოლო როცა უარყო, უთხრა: ჭეშმარიტად, მე შორს ვარ შენგან. მე მეშინია ალლაჰისა, სამყაროთა ღმერთისაო.
فَكَانَ عَـٰقِبَتَهُمَآ أَنَّهُمَا فِى ٱلنَّارِ خَـٰلِدَيْنِ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَٰٓؤُا۟ ٱلظَّـٰلِمِينَ
17. და ორივე მათგანის ბოლო არის ის, რომ ორივე ცეცხლშია. იქნებიან იქ მარადიულად და სწორედ ეს არის უსამართლოთა საზღაური.
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ۖ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرٌۢ بِمَا تَعْمَلُونَ
18. ჰეი თქვენ, რომელთაც ირწმუნეთ, გეშინოდეთ ალლაჰისა, და შეხედოს სულმა, რა განუმზადებია მას ხვალისათვის, გეშინოდეთ ალლაჰისა, რამეთუ ალლაჰი მცოდნეა იმისა, რასაც აკეთებთ.
وَلَا تَكُونُوا۟ كَٱلَّذِينَ نَسُوا۟ ٱللَّهَ فَأَنسَىٰهُمْ أَنفُسَهُمْ ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْفَـٰسِقُونَ
19. და ნუ იქნებით მსგავსი იმათი, რომელთაც დაივიწყეს ალლაჰი და დაავიწყდათ მათ თავიანთი თავი.
სწორედ ისინი არიან უკეთურნი.
لَا يَسْتَوِىٓ أَصْحَـٰبُ ٱلنَّارِ وَأَصْحَـٰبُ ٱلْجَنَّةِ ۚ أَصْحَـٰبُ ٱلْجَنَّةِ هُمُ ٱلْفَآئِزُونَ
20. ერთმანეთის თანასწორნი არ არიან ცეცხლის ბინადარნი და სამოთხის ბინადარნი. სწორედ სამოთხის ბინადარნი არიან გამართლებულნი.
لَوْ أَنزَلْنَا هَـٰذَا ٱلْقُرْءَانَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُۥ خَـٰشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ ٱللَّهِ ۚ وَتِلْكَ ٱلْأَمْثَـٰلُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ
21. რომ ზემოგვევლინა ყურანი მთაზე, ნახავდი მას შეშინებულს, გადაპობილს ალლაჰის შიშით. და ეს არის იგავები, რომლებიც მოგვაქვს ხალხისათვის, რათა ეგების კეთილგანსაჯონ.
هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِى لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَـٰلِمُ ٱلْغَيْبِ وَٱلشَّهَـٰدَةِ ۖ هُوَ ٱلرَّحْمَـٰنُ ٱلرَّحِيمُ
22. იგია ალლაჰი. არ არსებობს ღვთაება მის გარდა. იგი უწყის უხილავს და ცხადს. იგი მოწყალეა, მწყალობელია!
هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِى لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلْمَلِكُ ٱلْقُدُّوسُ ٱلسَّلَـٰمُ ٱلْمُؤْمِنُ ٱلْمُهَيْمِنُ ٱلْعَزِيزُ ٱلْجَبَّارُ ٱلْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَـٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
23. იგია ალლაჰი. არ არსებობს ღვთაება მის გარდა, ხელმწიფე, უწმინდესი, მშვიდობისმყოფელი, უსაფრთხოების მომნიჭებელი, მფარველი, ძლევამოსილი, ყოვლისშემძლე, განდიდებული. დიდებულია ალლაჰი იმაზე, რასაც თანაზიარად უდგენენ.
هُوَ ٱللَّهُ ٱلْخَـٰلِقُ ٱلْبَارِئُ ٱلْمُصَوِّرُ ۖ لَهُ ٱلْأَسْمَآءُ ٱلْحُسْنَىٰ ۚ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ وَهُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ
24. იგია ალლაჰი, შემოქმედი, მაარსებელი, გამომსახველი. მას ეკუთვნის მშვენიერი სახელები. განადიდებს მას, რაც ცათა შინაა და ქვეყანასა ზედაა, რამეთუ იგია ძლევამოსილი, ბრძენი!