n იასინ

36. სურა იასინ
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა يسٓ 1. ია. სინ. وَٱلْقُرْءَانِ ٱلْحَكِيمِ 2. ვფიცავ, ბრძენ ყურანს! إِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ 3. ჭეშმარიტად, შენ ხარ წარმოგზავნილთაგანი. عَلَىٰ صِرَ‌ٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ 4. ჭეშმარიტ გზაზე. تَنزِيلَ ٱلْعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ 5. ზემოვლინებული ძლევამოსილის, მოწყალისა. لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمْ فَهُمْ غَـٰفِلُونَ 6. რათა შეაგონო ხალხს, რომელთა მამებიც არ შეგონებულან, რამეთუ ისინი იყვნენ უგულისხმონი. لَقَدْ حَقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَىٰٓ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ 7. და ვფიცავ, ახდა სიტყვა უმეტეს მათგანზე და მათ არ ირწმუნეს. إِنَّا جَعَلْنَا فِىٓ أَعْنَـٰقِهِمْ أَغْلَـٰلًا فَهِىَ إِلَى ٱلْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ 8. ჩვენ დავადეთ მათ კისრებზე ბორკილები ნიკაპამდე და ისინი თავაწეულნი არიან. وَجَعَلْنَا مِنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَـٰهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ 9. და დავადგინეთ მათ წინ და უკან ზღუდე, ამგვარად შევფუთეთ და ისინი ვერ ხედავენ. وَسَوَآءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ 10. სულერთია მათთვის, შეაგონებ თუ არ შეაგონებ, არ ირწმუნებენ. إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكْرَ وَخَشِىَ ٱلرَّحْمَـٰنَ بِٱلْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ 11. არამედ შეიგონებს ის, ვინც მიჰყვება შეხსენებას და ეშინია მოწყალისა ფარულად. ახარე მათ მიტევება და კურთხეული ჯილდო. إِنَّا نَحْنُ نُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا۟ وَءَاثَـٰرَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَىْءٍ أَحْصَيْنَـٰهُ فِىٓ إِمَامٍ مُّبِينٍ 12. ჭეშმარიტად, ჩვენ ვაცოცხლებთ მკვდრებს და ვიწერთ, რაც უწინ ქმნეს და რაც დატოვეს. და ყოველი აღვრიცხეთ ცხად დავთარში. وَٱضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَـٰبَ ٱلْقَرْيَةِ إِذْ جَآءَهَا ٱلْمُرْسَلُونَ 13. და მოუყვანე მათ იგავად სოფლის ბინადარნი, როცა მათთან მივიდნენ შუამავლები. إِذْ أَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمُ ٱثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍۢ فَقَالُوٓا۟ إِنَّآ إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ 14. აკი, გავგზავნეთ მათთან ორი, ცრუდ შერაცხეს, და გავაძლიერეთ ის ორი მესამეთი. და უთხრეს: ჭეშმარიტად, ჩვენ თქვენთან წარმოგზავნილები ვართო. قَالُوا۟ مَآ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌۭ مِّثْلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحْمَـٰنُ مِن شَىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ 15. მიუგეს: თქვენ მხოლოდ კაცები ხართ, ჩვენი მსგავსნი, და არაფერი ზეგარდმოუვლენია მოწყალეს, თქვენ მხოლოდ მატყუარები ხართო. قَالُوا۟ رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّآ إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ 16. თქვეს: ჩვენმა ღმერთმა იცის, რომ ჩვენ თქვენთან ვართ წარმოგზავნილები. وَمَا عَلَيْنَآ إِلَّا ٱلْبَلَـٰغُ ٱلْمُبِينُ 17. და არაფერი გვაკისრია, გარდა ცხადი შეტყობინებისა. قَالُوٓا۟ إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا۟ لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌۭ 18. მიუგეს: ჩვენი ნავსი თქვენგანაა და თუ არ მორჩებით, უსათუოდ ჩაგქოლავთ და ჩვენგან დაგატყდებათ მტანჯველი სასჯელიო. قَالُوا۟ طَـٰٓئِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌۭ مُّسْرِفُونَ 19. უთხრეს: თქვენი ნავსი თქვენგანვეა, განა შეგონებისგან? დიახ, თქვენ თავგასული ხალხი ხართ. وَجَآءَ مِنْ أَقْصَا ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌۭ يَسْعَىٰ قَالَ يَـٰقَوْمِ ٱتَّبِعُوا۟ ٱلْمُرْسَلِينَ 20. და მოვიდა ქალაქის შორი უბნიდან ერთი კაცი სირბილით. უთხრა: ჰეი ჩემო ხალხო, მიჰყევით წარმოგზავნილებს! ٱتَّبِعُوا۟ مَن لَّا يَسْـَٔلُكُمْ أَجْرًۭا وَهُم مُّهْتَدُونَ 21. გაჰყევით იმათ, ვინც არ გთხოვთ საზღაურს, ისინი სწორ გზას ადგანან. وَمَا لِىَ لَآ أَعْبُدُ ٱلَّذِى فَطَرَنِى وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 22. და რა მიშლის ხელს, რომ არ ვეთაყვანო იმას, ვინც შემქმნა და ვისკენაც დავბრუნდებით? ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدْنِ ٱلرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّۢ لَّا تُغْنِ عَنِّى شَفَـٰعَتُهُمْ شَيْـًۭٔا وَلَا يُنقِذُونِ 23. განა დავიდგინო მის გარდა ღვთაება? თუ მოწყალემ მისურვა ზარალი, ვერაფერში მარგებს მათი ქომაგობა და ისინი მე ვერ დამიხსნიან. إِنِّىٓ إِذًۭا لَّفِى ضَلَـٰلٍۢ مُّبِينٍ 24. მაშინ ვიქნები ცხად გზააბნევაში. إِنِّىٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمْ فَٱسْمَعُونِ 25. ჭეშმარიტად, მე ვირწმუნე თქვენი ღმერთი, და ყური დამიგდეთ. قِيلَ ٱدْخُلِ ٱلْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَـٰلَيْتَ قَوْمِى يَعْلَمُونَ 26. ებრძანა მას: შედი სამოთხეში. თქვა: ნეტავ, ჩემს ხალხს სცოდნოდა. بِمَا غَفَرَ لِى رَبِّى وَجَعَلَنِى مِنَ ٱلْمُكْرَمِينَ 27. რომ მაპატია ჩემმა ღმერთმა და მაქცია პატივდებულადო. وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِۦ مِنۢ بَعْدِهِۦ مِن جُندٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ 28. და არ წარმოგვიგზავნია მის ხალხზე მის შემდგომ ლაშქარი ზეციდან. და არ ვყოფილვართ ზეგარმომვლენნი. إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةًۭ وَ‌ٰحِدَةًۭ فَإِذَا هُمْ خَـٰمِدُونَ 29. რამეთუ იყო მხოლოდ ერთი საშინელი ხმა და ისინი გაცამტვერდნენ. يَـٰحَسْرَةً عَلَى ٱلْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا۟ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ 30. ვაი იმ მსახურებს, რომლებთანაც არ მისულა არც ერთი შუამავალი, რომ მასხრად არ აეგდოთ. أَلَمْ يَرَوْا۟ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ٱلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ 31. განა ვერ ხედავენ რამდენი თაობა დავღუპეთ მათზე უწინ და რომ ისინი მათთან აღარასოდეს დაბრუნდებიან. وَإِن كُلٌّۭ لَّمَّا جَمِيعٌۭ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ 32. და ჭეშმარიტად, ყველა ერთიანად ჩვენს წინაშე იქნება დაბრუნებული! وَءَايَةٌۭ لَّهُمُ ٱلْأَرْضُ ٱلْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَـٰهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّۭا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ 33. და სასწაულია მათთვის მკვდარი მიწა. ჩვენ მას ვაცოცხლებთ და ამოვიყვანთ მისგან მარცვალს და მისგან მიირთმევენ. وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّـٰتٍۢ مِّن نَّخِيلٍۢ وَأَعْنَـٰبٍۢ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ ٱلْعُيُونِ 34. და დავადგინეთ იქ ბაღები ფინიკისა, ყურძნისა და ამოვხეთქეთ მათში წყაროები. لِيَأْكُلُوا۟ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ 35. რათა ჭამონ მის ნაყოფთაგან და ის, რაც ქმნეს მათმა ხელებმა. განა არ იქნებიან მადლიერნი? سُبْحَـٰنَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلْأَزْوَ‌ٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ 36. დიდება იმას, ვინც გააჩინა ყველა წყვილი, რომელსაც მიწა იძლევა, და მათი სული და ის, რაც მათ არ უწყიან. وَءَايَةٌۭ لَّهُمُ ٱلَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ 37. და სასწაულია მათთვის ღამე; ავაცლით მას დღეს, და უმალ ჩაიძირებიან წყვდიადში وَٱلشَّمْسُ تَجْرِى لِمُسْتَقَرٍّۢ لَّهَا ۚ ذَ‌ٰلِكَ تَقْدِيرُ ٱلْعَزِيزِ ٱلْعَلِيمِ 38. და მზე, დაცურავს თავის სამოძრაო გზაზე. ეს არის განჩინება ყოვლდაძლიერისა, ყოვლისმცოდნისა. وَٱلْقَمَرَ قَدَّرْنَـٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلْعُرْجُونِ ٱلْقَدِيمِ 39. და დავუდგინეთ მთვარეს ფაზები, ვიდრე არ იქცევა ძველი პალმის რტოსავით. لَا ٱلشَّمْسُ يَنۢبَغِى لَهَآ أَن تُدْرِكَ ٱلْقَمَرَ وَلَا ٱلَّيْلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِ ۚ وَكُلٌّۭ فِى فَلَكٍۢ يَسْبَحُونَ 40. ვერც მზე დაეწევა მთვარეს და ვერც ღამე გაასწრებს დღეს. და თითოეული დაცურავს თავის ორბიტაზე. وَءَايَةٌۭ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ 41. და სასწაულია მათთვის ის, რომ ჩვენ გადავიყვანეთ მათი შთამომავლობა დატვირთული ხომალდით. وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِۦ مَا يَرْكَبُونَ 42. და ჩვენ დავადგინეთ იმის მსგავსი, რაშიც სხდებიან. وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ 43. და თუ ვინებებთ, დავახრჩობთ მათ და არავინ ეყოლებათ შემწე, და ისინი არ იქნებიან გადარჩენილნი. إِلَّا رَحْمَةًۭ مِّنَّا وَمَتَـٰعًا إِلَىٰ حِينٍۢ 44. გარდა ჩვენი მოწყალებითა და სარგებლად განსაზღვრულ ჟამამდე. وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُوا۟ مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ 45. და ეთქვა მათ: გეშინოდეთ იმისი, რაც თქვენს უწინაა და რაც თქვენს წინაა, რათა ეგების შეწყალებულ იქნეთ. وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ ءَايَةٍۢ مِّنْ ءَايَـٰتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا۟ عَنْهَا مُعْرِضِينَ 46. და არ მოვლინებია ერთი აიათიც კი მათი ღმერთის აიათთან, რომ მისდა ზურგი არ შეექციათ. وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا۟ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطْعَمَهُۥٓ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِى ضَلَـٰلٍۢ مُّبِينٍۢ 47. და როცა ეთქვათ მათ: გაიღეთ იქიდან, რაც ალლაჰმა გიბოძათო, ურწმუნოებმა უთხრეს მორწმუნეებს: განა დავაპუროთ იგი, ვისაც თუ ინებებს ალლაჰი, თვითონ დააპურებს? ჭეშმარიტად, თქვენ გზააბნევაში ხართ. وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا ٱلْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ 48. და ამბობენ: როდისაა ეს აღთქმა თუკი მართალნი ხართო? مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةًۭ وَ‌ٰحِدَةًۭ تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ 49. არაფერს ელოდებიან, თუ არა ერთი საშინელი ხმისა, რომელიც შეიპყრობს მათ მაშინ, როცა კამათში იქნებიან გართულნი. فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةًۭ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ 50. და ვერ შეძლებენ ერთმანეთისადმი რჩევას და ვერც თავის ხალხთან შეძლებენ დაბრუნებას. وَنُفِخَ فِى ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ 51. და ჩაბერილ იქნება საყვირში და ისინი საფლავებიდან თავიანთი ღმერთისაკენ გაეშურებიან. قَالُوا۟ يَـٰوَيْلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا ۜ ۗ هَـٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحْمَـٰنُ وَصَدَقَ ٱلْمُرْسَلُونَ 52. იტყვიან: ვაი ჩვენ! ვინ აღგვადგინა იქედან, სადაც გვეძინა? ეს ისაა, რაც უწინ აღგვითქვა მოწყალემ და მართალს ამბობდნენ შუამავლებიო. إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةًۭ وَ‌ٰحِدَةًۭ فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌۭ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ 53. იქნება მხოლოდ ერთი საშინელი ხმა და ყველანი ჩვენს წინაშე იქნებიან წარდგენილნი. فَٱلْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌۭ شَيْـًۭٔا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ 54. იმ დღეს არ დაიჩაგრება არცერთი სული და არაფერი მოგეზღვებათ იმის გარდა, რასაც აკეთებდით. إِنَّ أَصْحَـٰبَ ٱلْجَنَّةِ ٱلْيَوْمَ فِى شُغُلٍۢ فَـٰكِهُونَ 55. სამოთხის მკვიდრნი იმ დღეს (თავიანთი) საქმეებით დატკბებიან. هُمْ وَأَزْوَ‌ٰجُهُمْ فِى ظِلَـٰلٍ عَلَى ٱلْأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ 56. ისინიც და მათი მეუღლენიც სიგრილეში სავარძლებზე იქნებიან მიწოლილნი. لَهُمْ فِيهَا فَـٰكِهَةٌۭ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ 57. მათ ექნებათ ხილი და ის, რასაც მოითხოვენ. سَلَـٰمٌۭ قَوْلًۭا مِّن رَّبٍّۢ رَّحِيمٍۢ 58. სალამი - სიტყვად მწყალობელი ღმერთისგან. وَٱمْتَـٰزُوا۟ ٱلْيَوْمَ أَيُّهَا ٱلْمُجْرِمُونَ 59. და გამოცალკევდით დღეს, ჰეი ცოდვილებო! أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَـٰبَنِىٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا۟ ٱلشَّيْطَـٰنَ ۖ إِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّۭ مُّبِينٌۭ 60. განა არ გიბრძანეთ, ადამის შვილებო, რომ არ ეთაყვანოთ ეშმაკს? რამეთუ, იგი თქვენი აშკარა მტერია! وَأَنِ ٱعْبُدُونِى ۚ هَـٰذَا صِرَ‌ٰطٌۭ مُّسْتَقِيمٌۭ 61. და რომ თაყვანი მეცით მე, ესაა ჭეშმარიტი გზა! وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّۭا كَثِيرًا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا۟ تَعْقِلُونَ 62. ვფიცავ, მან აცდუნა თქვენგან უამრავი თაობა. განა გონს არ მოეგებით? هَـٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ 63. სწორედ ეს არის თქვენზე აღთქმული ჯოჯოხეთი. ٱصْلَوْهَا ٱلْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ 64. დაიხრუკეთ დღეს იმისათვის, რომ არ ირწმუნეთ! ٱلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰٓ أَفْوَ‌ٰهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَآ أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ 65. დღეს ჩვენ ბეჭედს დავასვამთ მათ პირებს და დაგველაპარაკებიან მათი ხელები და ფეხები იმას, რაც მოიხვეჭეს. وَلَوْ نَشَآءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰٓ أَعْيُنِهِمْ فَٱسْتَبَقُوا۟ ٱلصِّرَ‌ٰطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُونَ 66. რომ გვენება, თვალის ჩინს წავართმევდით. და გაიქცეოდნენ გზისკენ, მაგრამ როგორ დაინახავდნენ? وَلَوْ نَشَآءُ لَمَسَخْنَـٰهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا ٱسْتَطَـٰعُوا۟ مُضِيًّۭا وَلَا يَرْجِعُونَ 67. და რომ გვენება სახეს ვუცვლიდით მათ თავიანთ ადგილასვე და ვერ შეძლებდნენ ვერც წინსვლასა და ვერც უკან დაბრუნდებოდნენ. وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى ٱلْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ 68. ვისაც ხანგრძლივ სიცოცხლეს ვაძლევთ, მას საწინააღმდეგო იერს ვაძლევთ, განა გონს არ მოუხმობენ? وَمَا عَلَّمْنَـٰهُ ٱلشِّعْرَ وَمَا يَنۢبَغِى لَهُۥٓ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ وَقُرْءَانٌۭ مُّبِينٌۭ 69. და არ გვისწავლებია მისთვის პოეზია. არ შეშვენის ეს მას, რამეთუ იგი მხოლოდ შეხსენება და ცხადი ყურანია. لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّۭا وَيَحِقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَى ٱلْكَـٰفِرِينَ 70. რათა გააფრთხილოს მისით ვინც ცოცხალია და ახდეს სიტყვა ურწმუნოებზე. أَوَلَمْ يَرَوْا۟ أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَآ أَنْعَـٰمًۭا فَهُمْ لَهَا مَـٰلِكُونَ 71. განა ვერ ხედავენ, რომ ჩვენ გავაჩინეთ საქონელი იმისაგან, რაც ჩვენმა ხელებმა ქმნეს და ისინი მასზე უფლობენ? وَذَلَّلْنَـٰهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ 72. დავუმორჩილეთ მათ ისინი. მის ერთ ნაწილზე სხდებიან, მეორეთი იკვებებიან. وَلَهُمْ فِيهَا مَنَـٰفِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ 73. მათში აქვთ სარგებელი და სასმელი. ნუთუ არ იქნებიან მადლიერნი? وَٱتَّخَذُوا۟ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةًۭ لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ 74. და დაიდგინეს ღვთაებები ალლაჰის გარდა, იმ იმედით, რომ ისინი დაეხმარებოდნენ. لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌۭ مُّحْضَرُونَ 75. მათ არ შეუძლიათ მათი დახმარება, რამეთუ ისინი მათ დასაცავად გამზადებული ლაშქარია. فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ 76. და ნუ დაგამწუხრებს შენ მათი ნათქვამი, ჩვენ ვიცით, რასაც მალავენ და რასაც ამჟღავნებენ. أَوَلَمْ يَرَ ٱلْإِنسَـٰنُ أَنَّا خَلَقْنَـٰهُ مِن نُّطْفَةٍۢ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌۭ مُّبِينٌۭ 77. განა ვერ ხედავს ადამიანი, რომ ჭეშმარიტად, შევქმენით წვეთისაგან და შემდეგ გამოგვეცხადა ცხად მოწინააღმდეგედ?! وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًۭا وَنَسِىَ خَلْقَهُۥ ۖ قَالَ مَن يُحْىِ ٱلْعِظَـٰمَ وَهِىَ رَمِيمٌۭ 78. მოგვიტანა ჩვენ იგავი, დაივიწყა თავის გაჩენა და თქვა: ვინ გააცოცხლებს ძვლებს, რომელიც გაიხრწნა? قُلْ يُحْيِيهَا ٱلَّذِىٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍۢ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ 79. უთხარი: გააცოცხლებს მათ იგი, ვინც ისინი შექმნა თავდაპირველად და იგი ყოველი ქმნილების მცოდნეა. ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلْأَخْضَرِ نَارًۭا فَإِذَآ أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ 80. რომელმაც დაადგინა თქვენთვის მწვანე ხისაგან ცეცხლი, და თქვენ ცეცხლს ანთებთ მისგან. أَوَلَيْسَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضَ بِقَـٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم ۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلْخَلَّـٰقُ ٱلْعَلِيمُ 81. ან განა იმას, ვინც შექმნა ცანი და დედამიწა, არ შეუძლია, რომ შექმნას მათი მსგავსი? რატომაც არა! იგი შემოქმედი, ყოვლისმცოდნეა. إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ 82. როცა რაიმეს ინებებს, საკმარისია უთხრას მას: იყავ და იქნება. فَسُبْحَـٰنَ ٱلَّذِى بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍۢ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 83. დიდება მას, ვის ხელშიცაა მეუფება ყოველი ნივთისა და სწორედ მის წინაშე იქნებით დაბრუნებულნი.