n სეჯდე

32. სურა საჯდა
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა الٓمٓ 1. ალიფ. ლამ. მიმ. تَنزِيلُ ٱلْكِتَـٰبِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ 2. სამყაროთა ღმერთისგან ზემოვლინებულია წიგნი, რომელშიც ეჭვი არ არის. أَمْ يَقُولُونَ ٱفْتَرَىٰهُ ۚ بَلْ هُوَ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًۭا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٍۢ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ 3. განა ამბობენ მან შეთხზა იგიო?! არამედ იგი ჭეშმარიტებაა შენი ღმერთისგან, რათა შეაგონო მისით ხალხი, რომელთანაც შენზე უწინ არ მისულა შემგონებელი, რათა ეგებ სწორ გზას დაადგნენ. ٱللَّهُ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِى سِتَّةِ أَيَّامٍۢ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ 4. იგია ალლაჰი, რომელმაც გააჩინა ცანი და მიწა და ის, რაც მათ შორისაა ექვს დღეში, მერე კი ამაღლდა 'არშზე. არა გყავთ თქვენ მის გარდა არც მფარველი და არც შემწე. ნუთუ არ შეიგონებთ? يُدَبِّرُ ٱلْأَمْرَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ إِلَى ٱلْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍۢ كَانَ مِقْدَارُهُۥٓ أَلْفَ سَنَةٍۢ مِّمَّا تَعُدُّونَ 5. განაგებს საქმეებს ციდან მიწამდე, მერე კი ისინი მასთან ამაღლდება ერთ დღეში, რომლის ხანგრძლივობაც ათასი წელია თქვენი ათვლით! ذَ‌ٰلِكَ عَـٰلِمُ ٱلْغَيْبِ وَٱلشَّهَـٰدَةِ ٱلْعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ 6. ამგვარად, იგია მცოდნე დაფარულისა და გაცხადებულისა, ძლევამოსილი, მწყალობელი. ٱلَّذِىٓ أَحْسَنَ كُلَّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ ۖ وَبَدَأَ خَلْقَ ٱلْإِنسَـٰنِ مِن طِينٍۢ 7. რომელმაც ყველაფერი საუკეთესოდ გააჩინა. და დაიწყო ადამიანის გაჩენა თიხისაგან. مَّ جَعَلَ نَسْلَهُۥ مِن سُلَـٰلَةٍۢ مِّن مَّآءٍۢ مَّهِينٍۢ 8. მერე დაადგინა მისი შთამომავლობა ჩვეულებრივი წყლის წვეთისაგან. ثُمَّ سَوَّىٰهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِۦ ۖ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمْعَ وَٱلْأَبْصَـٰرَ وَٱلْأَفْـِٔدَةَ ۚ قَلِيلًۭا مَّا تَشْكُرُونَ 9. მერე მისცა ფორმა და ჩაბერა მასში თავისი სული და დაადგინა თქვენთვის სმენა, თვალთახედვა და გული. რა მცირეა თქვენი მადლიერება. وَقَالُوٓا۟ أَءِذَا ضَلَلْنَا فِى ٱلْأَرْضِ أَءِنَّا لَفِى خَلْقٍۢ جَدِيدٍۭ ۚ بَلْ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ كَـٰفِرُونَ 10. და თქვეს: თუ გზა აგვერევა ქვეყანაზე, განა ჩვენ ისევ ახალ ქმნილებად აღვსდგებით? მათ არ სწამთ თავიანთ ღმერთთან შეხვედრა. قُلْ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلْمَوْتِ ٱلَّذِى وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ 11. უთხარი: მიგიბარებთ სიკვდილის ანგელოზი, რომელიც თქვენთვის დავადგინეთ. მერე კი თქვენს ღმერთთან იქნებით დაბრუნებულნი. وَلَوْ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلْمُجْرِمُونَ نَاكِسُوا۟ رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَآ أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَٱرْجِعْنَا نَعْمَلْ صَـٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ 12. ნეტავ განახა! ცოდვილნი თავდახრილნი იქნებიან მათი ღმერთის წინაშე: ღმერთო ჩვენო, ჩვენ დავინახეთ და ვისმინეთ! უკან დაგვაბრუნე, რათა ვაკეთოთ კეთილი საქმე. უკვე დარწმუნებულნი ვართ! وَلَوْ شِئْنَا لَـَٔاتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَىٰهَا وَلَـٰكِنْ حَقَّ ٱلْقَوْلُ مِنِّى لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلْجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجْمَعِينَ 13. რომ გვენებებინა, ვუბოძებდით ყველა სულს თავის ჭეშმარიტ გზას, მაგრამ ახდა სიტყვა ჩემგან, რომ უსათუოდ ამოვავსებ ჯოჯოხეთს ჯინებითა და ადამიანებით ერთიანად. فَذُوقُوا۟ بِمَا نَسِيتُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَآ إِنَّا نَسِينَـٰكُمْ ۖ وَذُوقُوا۟ عَذَابَ ٱلْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ 14. მაშ, იგემეთ, იმის გამო, რომ დაივიწყეთ თქვენ ამ დღესთან შეხვედრა. ჩვენც დაგივიწყებთ თქვენ და იგემეთ მარადიული სასჯელი იმის გამო, რასაც აკეთებდით. إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِـَٔايَـٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا۟ بِهَا خَرُّوا۟ سُجَّدًۭا وَسَبَّحُوا۟ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ 15. რამეთუ ჩვენი აიათები მხოლოდ იმათ სწამთ, რომელთაც თუკი შეახსენებენ სეჯდეს აღასრულებენ და განადიდებენ თავიანთ ღმერთს ქება-დიდებით და ისინი არ ამპარტავნობენ. تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ ٱلْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًۭا وَطَمَعًۭا وَمِمَّا رَزَقْنَـٰهُمْ يُنفِقُونَ 16. ისინი საწოლებიდან წამოდგებიან, მოუხმობენ თავიანთ ღმერთს შიშითა და სასოებით და ხარჯავენ იმას, რასაც ჩვენ სარჩოდ ვუწყალობებთ. فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌۭ مَّآ أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍۢ جَزَآءًۢ بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ 17. და არცერთმა სულიერმა არ იცის, რა სიამეებია დაფარული მათ თვალთაგან იმის საზღაურად, რასაც აკეთებდნენ. أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًۭا كَمَن كَانَ فَاسِقًۭا ۚ لَّا يَسْتَوُۥنَ 18. განა მორწმუნე მსგავსია იმისა, ვინც ურჩია? ისინი თანაბარნი არ არიან. أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ فَلَهُمْ جَنَّـٰتُ ٱلْمَأْوَىٰ نُزُلًۢا بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ 19. იმათ, რომელთაც ირწმუნეს და სიკეთენი აკეთეს, - სამოთხე თავშესაფრად იმის გამო, რასაც აკეთებდნენ. وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُوا۟ فَمَأْوَىٰهُمُ ٱلنَّارُ ۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓا۟ أَن يَخْرُجُوا۟ مِنْهَآ أُعِيدُوا۟ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا۟ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ 20. ხოლო ისინი, ვინც ურჩია... მათი თავშესაფარი კი ცეცხლია. ყოველთვის, როცა მოიწადინებენ გამოაღწიონ იქიდან, დააბრუნებენ უკან და ებრძანებათ: იგემეთ სასჯელი ცეცხლისა,რომელსაც ცრუდ რაცხავდით. وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَدْنَىٰ دُونَ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ 21. და ვაწევთ მათ მცირე და არა დიდ სასჯელს, რათა ეგების დაბრუნდნენ. وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَـٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَآ ۚ إِنَّا مِنَ ٱلْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ 22. და ვინ არის იმაზე უსამართლო, ვისაც შეახსენეს თავისი ღმერთის აიათები, მან კი ზურგი აქცია მათ? ჭეშმარიტად, ჩვენ მივუზღავთ ცოდვილებს. وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَـٰبَ فَلَا تَكُن فِى مِرْيَةٍۢ مِّن لِّقَآئِهِۦ ۖ وَجَعَلْنَـٰهُ هُدًۭى لِّبَنِىٓ إِسْرَ‌ٰٓءِيلَ 23. და ვფიცავ, ვუბოძეთ მუსას წიგნი: და ნუ იქნები ეჭვში მას(მუსას)თან შეხვედრის მიმართ, და დავუდგინეთ იგი ჭეშმარიტ გზად ისრაელის შვილებს. وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةًۭ يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا۟ ۖ وَكَانُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَا يُوقِنُونَ 24. და დავადგინეთ მათგან წინამძღოლები. ისინი ჩვენი ბრძანებით ჭეშმარიტ გზაზე ადგენდნენ, იმიტომ რომ ითმენდნენ და მტკიცედ სწამდათ ჩვენი აიათები. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ فِيمَا كَانُوا۟ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ 25. შენი ღმერთი განსჯის აღდგომის დღეს მათ შორის იმას, რაზედაც ვერ თანხმდებოდნენ. أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ ٱلْقُرُونِ يَمْشُونَ فِى مَسَـٰكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِى ذَ‌ٰلِكَ لَـَٔايَـٰتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ 26. განა არ განუმარტა მათ, თუ რამდენი თაობა დავღუპეთ მათზე უწინ, რომელთა სახლებშიც ახლა თვითონ დადიან? ამაში სასწაულებია. განა არ ესმით? أَوَلَمْ يَرَوْا۟ أَنَّا نَسُوقُ ٱلْمَآءَ إِلَى ٱلْأَرْضِ ٱلْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِۦ زَرْعًۭا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَـٰمُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ 27. და განა არ უნახავთ, რომ ჩვენ წყალს ვასხამთ მშრალ მიწას და ამოგვყავს მისით ნათესი, რომლისგანაც ჭამს მათი საქონელი და თვითონაც. განა ვერ ხედავენ? وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا ٱلْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ 28. და ამბობენ: როდისაა ეს გამარჯვება, თუკი მართალნი ხართო? قُلْ يَوْمَ ٱلْفَتْحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِيمَـٰنُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ 29. უთხარი: გამარჯვების დღეს ვერ შეეწევა მათი რწმენა იმათ, რომელნიც ურწმუნონი არიან, და არც გადაუვადდებათ. فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَٱنتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ 30. ზურგი აქციე მათ და დაელოდე! რამეთუ ისინიც ელოდებიან.