27. სურა ნემლი
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა
طسٓ ۚ تِلْكَ ءَايَـٰتُ ٱلْقُرْءَانِ وَكِتَابٍۢ مُّبِينٍ
1. ტა, სინ. ეს აიათებია ყურანისა, ცხადი წიგნისა.
هُدًۭى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ
2. ჭეშმარიტი გზა და სამახარობლო მორწმუნეთათვის.
ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤْتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلْـَٔاخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ
3. რომლებიც დგებიან ლოცვად, გასცემენ მოწყალებას(ზექათს) და მტკიცედ სწამთ საიქიოსი.
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْـَٔاخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أَعْمَـٰلَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ
4. იმათ, ვისაც არ სწამთ საიქიო, შევულამაზეთ მათ მათი საქმენი და ისინი დაეხეტებიან.
أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمْ سُوٓءُ ٱلْعَذَابِ وَهُمْ فِى ٱلْـَٔاخِرَةِ هُمُ ٱلْأَخْسَرُونَ
5. სწორედ მათ მიეგებათ ყველაზე ავი სასჯელი და სწორედ ისინი იქნებიან საიქიოში წაგებულნი.
وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلْقُرْءَانَ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ
6. და შენ გებოძა ყურანი ბრძენისა და ყოვლისმცოდნის წიაღიდან.
إِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهْلِهِۦٓ إِنِّىٓ ءَانَسْتُ نَارًۭا سَـَٔاتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ ءَاتِيكُم بِشِهَابٍۢ قَبَسٍۢ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ
7. და უთხრა მუსამ თავის ოჯახს: მე ცეცხლი დავინახე. მოგიტანთ მისგან ახალ ამბავს,
ანდა დაგიბრუნდებით აალებული ნაკვერჩხლით, რათა ეგების გათბეთო.
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِىَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِى ٱلنَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَـٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
8. და როდესაც მიუახლოვდა მას, ხმა გაისმა: დალოცვილია იგი, ვინც ცეცხლშია
(რომელიც მუსამ დაინახა) და ვინც მის გარშემოა. დიდება ალლაჰს, სამყაროთა ღმერთს.
يَـٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ
9. ჰეი მუსა, ჭეშმარიტად, მე ვარ ალლაჰი, ძლევამოსილი, ბრძენი.
وَأَلْقِ عَصَاكَ ۚ فَلَمَّا رَءَاهَا
تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنٌّۭ وَلَّىٰ مُدْبِرًۭا وَلَمْ يُعَقِّبْ ۚ يَـٰمُوسَىٰ لَا تَخَفْ إِنِّى لَا يَخَافُ لَدَىَّ ٱلْمُرْسَلُونَ
10. დააგდე შენი კვერთხი! და როცა დაინახა როგორ იკლაკნებოდა გველივით, გაიქცა
ზურგშექცეული და აღარ მობრუნებულა. ჰეი მუსა, ნუ გეშინია! ჭეშმარიტად, ჩემს შუამავლებს
არ ეშინიათ.
إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًۢا بَعْدَ سُوٓءٍۢ فَإِنِّى غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ
11. ხოლო ის, ვინც უსამართლოდ მოიქცა, მერე კი სიკეთით გამოასწორა,
შემდგომ სიავისა, ჭეშმარიტად, მე ვარ მიმტევებელი, მწყალობელი.
وَأَدْخِلْ يَدَكَ فِى جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَآءَ
مِنْ غَيْرِ سُوٓءٍۢ ۖ فِى تِسْعِ ءَايَـٰتٍ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِۦٓ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَوْمًۭا فَـٰسِقِينَ
12. ჩაიყავი ხელი უბეში, ამოიღებ მას თეთრს. აი ზოგი სასწაული იმ ცხრიდან, ფარაონისა
და მისი ხალხისათვის. ისინი ბილწი ხალხი არიან.
فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ ءَايَـٰتُنَا مُبْصِرَةًۭ قَالُوا۟ هَـٰذَا سِحْرٌۭ مُّبِينٌۭ
13. და როცა ებოძათ მათ ჩვენი სასწაულები, თქვეს: ეს ცხადი ჯადოქრობააო.
وَجَحَدُوا۟ بِهَا وَٱسْتَيْقَنَتْهَآ أَنفُسُهُمْ ظُلْمًۭا وَعُلُوًّۭا ۚ فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَـٰقِبَةُ ٱلْمُفْسِدِينَ
14. უარყვეს ისინი უსამართლობითა და ამპარტავნებით, თუმცა გულის სიღმრმეში
დარწმუნებულნი იყვნენ მათ ჭეშმარიტებაში. ნახე, რა ბედი ეწია უკეთურობის გამავრცელებელთ.
وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا دَاوُۥدَ وَسُلَيْمَـٰنَ عِلْمًۭا ۖ وَقَالَا ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٍۢ مِّنْ عِبَادِهِ ٱلْمُؤْمِنِينَ
15. და ვუბოძეთ დავუდს და სულეიმანს ცოდნა, და თქვეს: ქება-დიდება ალლაჰს,
რომელმაც გამოგვარჩია თავის მრავალ მორწმუნე მსახურისგან.
وَوَرِثَ سُلَيْمَـٰنُ دَاوُۥدَ ۖ
وَقَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ ٱلطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَىْءٍ ۖ إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ ٱلْفَضْلُ ٱلْمُبِينُ
16. და სულეიმანი დავუდის მემკვიდრე იყო და თქვა: ჰეი ხალხო, შეგვესწავლა ჩვენ
ფრინველთა ენა და გვებოძა ყოველივე არსებულისგან. ჭეშმარიტად, ეს აშკარა წყალობააო.
وَحُشِرَ لِسُلَيْمَـٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلْجِنِّ وَٱلْإِنسِ وَٱلطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ
17. და შეიკრიბა სულეიმანთან მისი რაზმი ჯინთაგან, ადამიანთაგან და ფრინველთაგან
და ისინი გადანაწილდნენ.
حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوْا۟ عَلَىٰ وَادِ
ٱلنَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌۭ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمْلُ ٱدْخُلُوا۟ مَسَـٰكِنَكُمْ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمَـٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
18. როცა მივიდნენ ჭიანჭველათა ველზე, ერთმა ჭიანჭველამ თქვა: ჭიანჭველებო, შედით
თქვენს ბუდეებში. არ გაგსრისონ სულეიმანმა და მისმა მხედრებმა ისე, რომ ვერც კი იგრძნონ ეს!
فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًۭا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِىٓ أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ
ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتَ عَلَىَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَىَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَـٰلِحًۭا تَرْضَىٰهُ وَأَدْخِلْنِى بِرَحْمَتِكَ فِى عِبَادِكَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
19. გაიღიმა(სულეიმანმა) მის სიტყვებზე და თქვა: ღმერთო ჩემო, შთამაგონე, რომ ვიყო
მადლიერი იმისათვის, რაც მიწყალობე მეც და ჩემს მშობლებსაც; და რომ ვაკეთო კეთილი
საქმე, რომელსაც მოიწონებ. და შემიყვანე მე შენს მოწყალებაში შენს მართალ მსახურთა შორის.
وَتَفَقَّدَ ٱلطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِىَ لَآ أَرَى ٱلْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ ٱلْغَآئِبِينَ
20. შეათვალიერა ფრინველები და თქვა: რა მემართება? რატომ ვერ ვხედავ ოფოფს,
ან იქნებ იგი აქ არმყოფთა შორისაა?
لَأُعَذِّبَنَّهُۥ عَذَابًۭا شَدِيدًا أَوْ لَأَا۟ذْبَحَنَّهُۥٓ أَوْ لَيَأْتِيَنِّى بِسُلْطَـٰنٍۢ مُّبِينٍۢ
21. უსათუოდ დავსჯი მას მკაცრი სასჯელით ანდა მოვკლავ, თუ ცხად საბუთს არ მოიტანსო.
فَمَكَثَ غَيْرَ بَعِيدٍۢ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِۦ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍۭ بِنَبَإٍۢ يَقِينٍ
22. შეყოვნდა(ოფოფი) მცირე ხნით და თქვა: მე შევიცანი ის, რაც შენ არ შეგიცვნია
და მოგიტანე საბასაგან(ერთ-ერთი ტომის სახელი იემენში) სარწმუნო ამბავი.
إِنِّى وَجَدتُّ ٱمْرَأَةًۭ تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَىْءٍۢ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌۭ
23. მე ვნახე ქალი, რომელიც მეფობს მათზე; ჰბოძებია ყოველი და აქვს დიდებული ტახტი.
وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا
يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيْطَـٰنُ أَعْمَـٰلَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ ٱلسَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ
24. ვნახე იგი და მისი ხალხი; მზეს ეთაყვანებოდა, ალლაჰის მაგივრად, და გაულამაზებია
ეშმაკს მათთვის მათი საქმენი. უცდუნებია გზიდან და სწორ გზას არ ადგანან.
أَلَّا يَسْجُدُوا۟ لِلَّهِ ٱلَّذِى يُخْرِجُ ٱلْخَبْءَ فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ
25. რათა თაყვანი არ სცენ ალლაჰს, რომელსაც გამოჰყავს დაფარული ცათა შინა და
ქვეყანასა ზედა, იცის, რასაც მალავთ და რასაც ამჟღავნებთ.
ٱللَّهُ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلْعَرْشِ ٱلْعَظِيمِ
26. არ არსებობს ღვთაება ალლაჰის გარდა. იგია მფლობელი დიდებული 'არშისა!
قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ ٱلْكَـٰذِبِينَ
27. უთხრა: შევხედავთ, მართალს ამბობ თუ ცრუთაგანი ხარო.
ٱذْهَب بِّكِتَـٰبِى هَـٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَٱنظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ
28. წაიღე ეს ჩემი წიგნი და გადაუგდე მას, მერე მობრუნდი მათგან და
შეხედე, რას მოიმოქმედებენ.
قَالَتْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلْمَلَؤُا۟ إِنِّىٓ أُلْقِىَ إِلَىَّ كِتَـٰبٌۭ كَرِيمٌ
29. თქვა ქალმა: ო, დიდებულნო, მომართვეს მე კურთხეული წიგნი.
إِنَّهُۥ مِن سُلَيْمَـٰنَ وَإِنَّهُۥ بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
30. სულეიმანისგან და მასში წერია: სახელითა ალლაჰისა, მოწყალისა მწყალობლისა.
أَلَّا تَعْلُوا۟ عَلَىَّ وَأْتُونِى مُسْلِمِينَ
31. ნუ ამაღლდებით ჩემს წინაშე და მეახელით მორჩილებად.
قَالَتْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلْمَلَؤُا۟ أَفْتُونِى فِىٓ أَمْرِى مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّىٰ تَشْهَدُونِ
32. თქვა ქალმა: ო, წარჩინებულნო, რჩევა მომეცით ჩემს საქმეზე; ვერცერთ საქმეს
ვერ გადავწყვეტ ისე, თუ თქვენ ჩემს წინაშე არ დაამოწმებთ.
قَالُوا۟ نَحْنُ أُو۟لُوا۟ قُوَّةٍۢ وَأُو۟لُوا۟ بَأْسٍۢ شَدِيدٍۢ وَٱلْأَمْرُ إِلَيْكِ فَٱنظُرِى مَاذَا تَأْمُرِينَ
33. უთხრეს: ჩვენ ძლევამოსილნი და ძალაუფლების მქონენი ვართ. ხოლო ბრძანება შენზეა.
შენ იცი, რას გვიბრძანებო!
قَالَتْ إِنَّ ٱلْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا۟ قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوٓا۟ أَعِزَّةَ أَهْلِهَآ أَذِلَّةًۭ ۖ وَكَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ
34. თქვა ქალმა: მეფენი, როცა დასახლებაში იჭრებიან, ანგრევენ მას და მის ბინადართაგან
ყველაზე უფრო ღირსეულთ აქცევენ დამცირებულად. აი, სწორედ ასე იქცევიან.
وَإِنِّى مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِم بِهَدِيَّةٍۢ فَنَاظِرَةٌۢ بِمَ يَرْجِعُ ٱلْمُرْسَلُونَ
35. მე წარვაგზავნი მათთან მოციქულებს რაღაც საჩუქრით და ვნახავ, რითი დამიბრუნდებიან
წარგზავნილები.
فَلَمَّا جَآءَ سُلَيْمَـٰنَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍۢ فَمَآ ءَاتَىٰنِۦَ ٱللَّهُ خَيْرٌۭ مِّمَّآ ءَاتَىٰكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ
36. და როცა მოვიდა სულეიმანთან, უთხრა: განა შემეწიეთ თქვენი ქონებით მაშინ,
როცა ის, რაც ალლაჰმა მიბოძა, უკეთესია იმაზე, რაც თქვენ გიბოძათ. თუმცა
თქვენ საჩუქარი გახარებთ.
ٱرْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُم بِجُنُودٍۢ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَآ أَذِلَّةًۭ وَهُمْ صَـٰغِرُونَ
37. დაბრუნდით მათთან და ჩვენც მოვალთ ჩვენი ჯარით, რომელთან შებმის თავიც მათ არა
აქვთ და გამოვაძევებთ მათ იქიდან დამცირებულებს და დაკნინებულებს.
قَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلْمَلَؤُا۟ أَيُّكُمْ يَأْتِينِى بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِى مُسْلِمِينَ
38. უთხრა: ჰეი დიდებულნო, რომელი მომიტანთ მის ტახტრევანს, ვიდრე ისინი ჩემთან
მოვიდოდნენ დამორჩილებულნიო.
قَالَ عِفْرِيتٌۭ مِّنَ ٱلْجِنِّ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ ۖ وَإِنِّى عَلَيْهِ لَقَوِىٌّ أَمِينٌۭ
39. მიუგო 'იფრითმა ჯინთაგან: მე მოგიტან, ვიდრე ადგილიდან წამოდგებოდე. მე ძლიერი
ვარ და შეგიძლია მენდო.
قَالَ ٱلَّذِى عِندَهُۥ عِلْمٌۭ
مِّنَ ٱلْكِتَـٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ ۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَـٰذَا مِن فَضْلِ
رَبِّى لِيَبْلُوَنِىٓ ءَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ ۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِۦ ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّى غَنِىٌّۭ كَرِيمٌۭ
40. უთხრა იმან, ვისაც ჰქონდა წიგნის ცოდნა: მე მოგიტან იმას, ვიდრე შენი მზერა უკან
მოგიბრუნდებოდესო. და როცა ნახა იგი განმტკიცებული მის წიაღ, თქვა: ეს ჩემი ღმერთის
მადლითაა, რათა გამომცადოს მე - მადლიერი ვიქნები თუ უმადური. ვინც მადლიერია,
მადლიერია თავის სასიკეთოდ. ხოლო ვინც უმადურია... ჭეშმარიტად, ჩემი ღმერთი მდიდარი,
კურთხეულია.
قَالَ نَكِّرُوا۟ لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِىٓ أَمْ تَكُونُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ
41. უთხრა: შეუცვალეთ მას თავისი ტახტრევანი და შევხედოთ - სწორ გზას დაადგება თუ
იმათგანი იქნება, ვინც სწორი გზით არ მიდისო.
فَلَمَّا جَآءَتْ قِيلَ أَهَـٰكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُۥ هُوَ ۚ وَأُوتِينَا ٱلْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ
42. და როცა მოვიდა ქალი, ჰკითხეს: ასეთია განა შენი ტახტრევანი? მიუგო: მგონი ესაა.
- და ჩვენ გვებოძა ცოდნა მასზე უწინ და ვიყავით მუსლიმები.
وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعْبُدُ مِن دُونِ ٱللَّهِ ۖ إِنَّهَا كَانَتْ مِن قَوْمٍۢ كَـٰفِرِينَ
43. მაშინ, როცა გზიდან აცდუნა იმან, რასაც ალლაჰის გარდა ეთაყვანებოდა. ჭეშმარიტად
(ქალი) იგი იყო ურწმუნო ხალხთაგან.
قِيلَ لَهَا ٱدْخُلِى ٱلصَّرْحَ ۖ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةًۭ وَكَشَفَتْ عَن سَاقَيْهَا ۚ قَالَ
إِنَّهُۥ صَرْحٌۭ مُّمَرَّدٌۭ مِّن قَوَارِيرَ ۗ قَالَتْ رَبِّ إِنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَـٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
44. ებრძანა მას(ქალს): შედი სასახლეში. და როცა ნახა იგი, ეგონა დამდგარი წყალი,
და კაბის კალთები მუხლებამდის აიკაპიწა. უთხრა(სულაიმანმა): ეს ბროლის სასახლეა.
წამოიძახა(ქალმა): ღმერთო ჩემო, მე უსამართლოდ მოვექეცი საკუთარ თავს, ახლა კი
დავემორჩილე სულეიმანთან ერთად, სამყაროთა ღმერთს.
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَآ إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَـٰلِحًا أَنِ ٱعْبُدُوا۟ ٱللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ
45. და წარვუგზავნეთ სემუდეველებს მათი ძმა სალიჰი: - თაყვანი ეცით ალლაჰს! - ისინი
კი ორ ჯგუფად დაიყვნენ და შუღლობდნენ ერთმანეთში.
قَالَ يَـٰقَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبْلَ ٱلْحَسَنَةِ ۖ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
46. უთხრა(სალიჰმა): - ო ჩემო ხალხო, რატომ აყენებთ სიავეს სიკეთეზე წინ? - ნეტავ
პატიება გეთხოვათ ალლაჰისათვის, ეგებ შეწყალებული ყოფილიყავით.
قَالُوا۟ ٱطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَ ۚ قَالَ طَـٰٓئِرُكُمْ عِندَ ٱللَّهِ ۖ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌۭ تُفْتَنُونَ
47. მიუგეს: ჩვენ ჩიტებზე ვიმკითხავეთ შენზე და იმათზე, ვინც შენთანაა. უთხრა
სალიჰმა: თქვენი ჩიტები ალლაჰის წიაღაა, ხოლო თქვენ ხართ ხალხი, რომელიც გამოიცდება.
وَكَانَ فِى ٱلْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍۢ يُفْسِدُونَ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ
48. და იყო იმ ხალხში ცხრა კაცი, რომელიც უკეთურებას ავრცელებდა და არაფერს ასწორებდნენ.
قَالُوا۟ تَقَاسَمُوا۟ بِٱللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُۥ وَأَهْلَهُۥ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِۦ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِۦ وَإِنَّا لَصَـٰدِقُونَ
49. თქვეს: შეჰფიცეთ ერთმანეთს ალლაჰის წინაშე, რომ დავესხათ თავს მას და მის
ოჯახს ღამით; მერე კი ვუთხარით მის პატრონს: მისი ოჯახის განადგურებას არ შევსწრებივართ;
ჩვენ, ჭეშმარიტად, მართალნი ვართო.
وَمَكَرُوا۟ مَكْرًۭا وَمَكَرْنَا مَكْرًۭا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
50. ჩაიფიქრეს ხრიკი და ჩვენ ამაო ვქმენით მათი ხრიკი, ხოლო ისინი ვერ გრძნობდნენ.
فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَـٰقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَـٰهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ
51. და შეხედე, როგორი იყო ბოლო მათი ხრიკისა. ჩვენ გავანადგურეთ ისინი და მათი
ხალხი ერთიანად.
فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةًۢ بِمَا ظَلَمُوٓا۟ ۗ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَـَٔايَةًۭ لِّقَوْمٍۢ يَعْلَمُونَ
52. აი, ეს მათი სახლებია დაქცეული, იმის გამო, რომ უსამართლოდ იქცეოდნენ.
ამაში სასწაულია ხალხისათვის, რომელმაც იცის.
وَأَنجَيْنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَكَانُوا۟ يَتَّقُونَ
53. და გადავარჩინეთ ისინი, ვინც ირწმუნა და ღმერთის ეშინოდა.
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِۦٓ أَتَأْتُونَ ٱلْفَـٰحِشَةَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ
54. და ლუტი, რომელმაც უთხრა თავის ხალხს: განა გარყვნილებას სჩადით მაშინ, როცა
ცხადად ხედავთ;
أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهْوَةًۭ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِ ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌۭ تَجْهَلُونَ
55. განა თქვენ ივლით კაცებთან ვნებით ქალების ნაცვლად? დიახ, თქვენ უმეცარი ხალხი ხართ.
فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓا۟ أَخْرِجُوٓا۟ ءَالَ لُوطٍۢ مِّن قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌۭ يَتَطَهَّرُونَ
56. და სხვა არა ყოფილა მისი ხალხის პასუხი, იმის გარდა რომ თქვეს: გააძევეთ ლუტის
ოჯახი თქვენი ქალაქიდან. ისინი განწმენდილი ხალხი არიანო.
فَأَنجَيْنَـٰهُ وَأَهْلَهُۥٓ إِلَّا ٱمْرَأَتَهُۥ قَدَّرْنَـٰهَا مِنَ ٱلْغَـٰبِرِينَ
57. ხოლო ჩვენ გადავარჩინეთ ის და მისი ოჯახი, მისი ცოლის გარდა, რომელსაც ადგილი
მივუჩინეთ ჩამორჩენილებთან ერთად.
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًۭا ۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلْمُنذَرِينَ
58. და თავს დავატეხეთ წვიმა. და რა ავია ეს წვიმა მათთვის, ვინც გავაფრთხილეთ.
قُلِ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَـٰمٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ ٱلَّذِينَ ٱصْطَفَىٰٓ ۗ ءَآللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ
59. თქვი: ქება-დიდება ალლაჰს და მშვიდობა მის მსახურებს, რომელიც მან გამოარჩია.
ალლაჰი უკეთესია თუ ისინი, რასაც თანაზიარად უდგენენ?
أَمَّنْ خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۭ فَأَنۢبَتْنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ
ذَاتَ بَهْجَةٍۢ مَّا كَانَ لَكُمْ أَن تُنۢبِتُوا۟ شَجَرَهَآ ۗ أَءِلَـٰهٌۭ مَّعَ ٱللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌۭ يَعْدِلُونَ
60. განა ის(უკეთესი არაა), ვინც გააჩინა ცანი და ქვეყანა და გარდმოავლინა ციდან
წყალი და აღმოაცენა მისით მშვენიერი ბაღები? თქვენ ვერ გაზრდიდით მასში ხეებს.
განა არის ალლაჰთან ერთად სხვა ღვთაება? დიახ, ისინი არიან ხალხი, რომელიც მრუდეა.
أَمَّن جَعَلَ ٱلْأَرْضَ قَرَارًۭا وَجَعَلَ
خِلَـٰلَهَآ أَنْهَـٰرًۭا وَجَعَلَ لَهَا رَوَٰسِىَ وَجَعَلَ بَيْنَ ٱلْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَءِلَـٰهٌۭ مَّعَ ٱللَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
61. განა ის, ვინც დაადგინა დედამიწა საცხოვრებლად და გაიყვანა მის ღარებში მდინარეები
და დაადგა მასზე მყარად მდგომი მთები და ორ ზღვას შორის აღმართა ზღუდე, განა
არის ალლაჰთან ერთად სხვა ღვთაება? უმეტესობამ არ იცის.
أَمَّن يُجِيبُ ٱلْمُضْطَرَّ
إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ ٱلسُّوٓءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَآءَ ٱلْأَرْضِ ۗ أَءِلَـٰهٌۭ مَّعَ ٱللَّهِ ۚ قَلِيلًۭا مَّا تَذَكَّرُونَ
62. ვინ შეისმენს(უპასუხებს) შევიწროვებულისას, თუკი მოუხმობს მას და ააცილებს სიავეს
და გქმნით თქვენ დედამიწის მემკვიდრეებად. განა არის ალლაჰთან ერთად სხვა ღვთაება?
რა მცირეა, რასაც იაზრებთ.
أَمَّن يَهْدِيكُمْ فِى ظُلُمَـٰتِ ٱلْبَرِّ وَٱلْبَحْرِ
وَمَن يُرْسِلُ ٱلرِّيَـٰحَ بُشْرًۢا بَيْنَ يَدَىْ رَحْمَتِهِۦٓ ۗ أَءِلَـٰهٌۭ مَّعَ ٱللَّهِ ۚ تَعَـٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ
63. ის, ვინც გიწინამძღვრათ ხმელეთსა თუ ზღვის წვდიადში და აგზავნის ქარს
სამახარობლოდ თავისი წყალობისა. განა არის ალლაჰთან ერთად სხვა ღვთაება?
დიდებულია ალლაჰი იმაზე, რასაც თანაზიარად უდგენენ.
أَمَّن يَبْدَؤُا۟ ٱلْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ
وَمَن يَرْزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ ۗ أَءِلَـٰهٌۭ مَّعَ ٱللَّهِ ۚ قُلْ هَاتُوا۟ بُرْهَـٰنَكُمْ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ
64. ვინ გააჩინა პირველად და მერე ვინ დააბრუნებს? ის, ვინც სარჩოს გაძლევთ ცით და
მიწით, განა არის ალლაჰთან ერთად სხვა ღვთაება? უთხარი: მოიტანეთ თქვენი
მტკიცებულება, თუკი მართალნი ხართ!
قُل لَّا يَعْلَمُ مَن فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ٱلْغَيْبَ إِلَّا ٱللَّهُ ۚ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ
65. უთხარი: არავინ იცის დაფარული ცაში და დედამიწაზე ალლაჰის გარდა. ხოლო ისინი
ვერ გრძნობენ, როდის იქნებიან აღდგენილნი.
بَلِ ٱدَّٰرَكَ عِلْمُهُمْ فِى ٱلْـَٔاخِرَةِ ۚ بَلْ هُمْ فِى شَكٍّۢ مِّنْهَا ۖ بَلْ هُم مِّنْهَا عَمُونَ
66. დიახ, ისინი არ უწყიან იმქვეყნიურ ცხოვრებას, ისინი ეჭვში არიან მის მიმართ,
და ისინი ბრმანი არიან.
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبًۭا وَءَابَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ
67. და თქვეს იმათ, ვინც არ ირწმუნა: თუ ჩვენ და ჩვენი მამები მიწად ვიქცევით,
(იქიდან) როგორღა გამოვაღწევთ?
لَقَدْ وُعِدْنَا هَـٰذَا نَحْنُ وَءَابَآؤُنَا مِن قَبْلُ إِنْ هَـٰذَآ إِلَّآ أَسَـٰطِيرُ ٱلْأَوَّلِينَ
68. ეს ჩვენ და ჩვენს მამებს უწინაც აღეთქვათ, მაგრამ ეს სხვა არაფერია, გარდა
უწინდელი ზღაპრებისაო.
قُلْ سِيرُوا۟ فِى ٱلْأَرْضِ فَٱنظُرُوا۟ كَيْفَ كَانَ عَـٰقِبَةُ ٱلْمُجْرِمِينَ
69. უთხარი: იარეთ ქვეყანაზე და ნახეთ, როგორი იყო ცოდვილთა აღსასრული.
وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُن فِى ضَيْقٍۢ مِّمَّا يَمْكُرُونَ
70. ნუ იდარდებ მათზე და ნუ შეწუხდები იმის გამო, რასაც მზაკვრობენ.
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا ٱلْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ
71. და ამბობენ: როდისაა ეს აღთქმა, თუკი ხართ მართალნიო?!
قُلْ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعْضُ ٱلَّذِى تَسْتَعْجِلُونَ
72. უთხარი: ეგებ, ზოგი რამ, რასაც თქვენ აჩქარებთ, უკან მოგყვებათ.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ
73. და შენი ღმერთი წყალობით აღსავსეა ხალხის მიმართ; მაგრამ მათი
უმეტესობა არ არის მადლიერი.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ
74. და ჭეშმარიტად, შენმა ღმერთმა იცის, რასაც მალავენ მათი გულები და რასაც ამჟღავნებენ.
وَمَا مِنْ غَآئِبَةٍۢ فِى ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ إِلَّا فِى كِتَـٰبٍۢ مُّبِينٍ
75. და არცერთი რამ დაფარული არაა არც ცათა შინა და არც ქვეყანასა ზედა, რომ არ
იყოს ცხად წიგნში.
إِنَّ هَـٰذَا ٱلْقُرْءَانَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ أَكْثَرَ ٱلَّذِى هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
76. ჭეშმარიტად, ეს ყურანი გადმოსცემს ისრაელის შვილების უმეტეს რამეს, რაზეც
ისინი ვერ თანხმდებოდნენ.
وَإِنَّهُۥ لَهُدًۭى وَرَحْمَةٌۭ لِّلْمُؤْمِنِينَ
77. და იგი(ყურანი) ჭეშმარიტი გზა და წყალობაა მორწმუნეთათვის.
إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِى بَيْنَهُم بِحُكْمِهِۦ ۚ وَهُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْعَلِيمُ
78. ჭეშმარიტად, შენი ღმერთი განსჯის მათ შორის თავისი მსჯავრით. და იგი ძლევამოსილი,
ყოვლისმცოდნეა.
فَتَوَكَّلْ عَلَى ٱللَّهِ ۖ إِنَّكَ عَلَى ٱلْحَقِّ ٱلْمُبِينِ
79. და მიენდე ალლაჰს. შენ ცხად ჭეშმარიტებაზე ხარ.
إِنَّكَ لَا تُسْمِعُ ٱلْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوْا۟ مُدْبِرِينَ
80. შენ ვერ შეასმენ მკვდრებს და ვერ შეასმენ ყრუებს ძახილს, როცა ისინი ზურგს იბრუნებენ.
وَمَآ أَنتَ بِهَـٰدِى ٱلْعُمْىِ عَن ضَلَـٰلَتِهِمْ ۖ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِـَٔايَـٰتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ
81. შენ გზააბნევიდან ვერ გამოიყვან ბრმებს ჭეშმარიტ გზაზე. რამეთუ მხოლოდ იმას შეასმენ,
ვინც ირწმუნა ჩვენი აიათები და სწორედ ისინი არიან მუსლიმები.
وَإِذَا وَقَعَ ٱلْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَآبَّةًۭ مِّنَ ٱلْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ ٱلنَّاسَ كَانُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَا لَا يُوقِنُونَ
82. და როცა აღსრულდება სიტყვა მათზე, ამოვუყვანთ მათ მიწიდან ცხოველს, რომელიც
გამოააშკარავებს იმ ხალხს, ვისაც დარწმუნებით არ სწამდა ჩვენი სასწაულები.
وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍۢ فَوْجًۭا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِـَٔايَـٰتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ
83. იმ დღეს შევკრებთ ყოველი ერისგან ერთ ჯგუფს, ვინც ცრუდ რაცხავდა ჩვენს აიათებს
და ისინი გადანაწილდებიან.
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُو قَالَ أَكَذَّبْتُم بِـَٔايَـٰتِى وَلَمْ تُحِيطُوا۟ بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
84. როცა წარსდგებიან, ეტყვის(ღმერთი): თქვენ რაცხავდით ცრუდ ჩემს აიათებს ისე,
რომ არც კი ჩაწვდით მას? ან რას აკეთებდით?
وَوَقَعَ ٱلْقَوْلُ عَلَيْهِم بِمَا ظَلَمُوا۟ فَهُمْ لَا يَنطِقُونَ
85. და აღსრულდება სიტყვა მათზე იმის გამო, რომ უსამართლოდ იქცეოდნენ და ისინი
ვერ იმეტყველებენ.
أَلَمْ يَرَوْا۟ أَنَّا جَعَلْنَا ٱلَّيْلَ لِيَسْكُنُوا۟ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَـَٔايَـٰتٍۢ لِّقَوْمٍۢ يُؤْمِنُونَ
86. განა ვერ ხედავ, რომ დავადგინეთ ღამე, რათა მოესვენათ მასში, და დღე ხილულად?
ჭეშმარიტად, ამაში სასწაულებია მორწმუნე ხალხისათვის.
وَيَوْمَ يُنفَخُ فِى ٱلصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُ ۚ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَٰخِرِينَ
87. იმ დღეს ჩაბერილ იქნება საყვირში და შეძრწუნდება, ვინცაა ცათა შინა და ვინც
ქვეყანასა ზედა; იმათ გარდა, ვისაც ალლაჰი ინებებს. და ყველანი მივლენ მის
წინაშე თავდახრილნი!
وَتَرَى ٱلْجِبَالَ تَحْسَبُهَا
جَامِدَةًۭ وَهِىَ تَمُرُّ مَرَّ ٱلسَّحَابِ ۚ صُنْعَ ٱللَّهِ ٱلَّذِىٓ أَتْقَنَ كُلَّ شَىْءٍ ۚ إِنَّهُۥ خَبِيرٌۢ بِمَا تَفْعَلُونَ
88. და დაინახავ მთებს, რომლებიც უძრავად მიგაჩნია, ამოძრავდებიან როგორც ღრუბელნი.
ასეთია ალლაჰის განგება, რომელმაც სრულყოფილად აღასრულა ყოველი და ჭეშმარიტად,
იგი უწყის იმას, რასაც აკეთებთ.
مَن جَآءَ بِٱلْحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيْرٌۭ مِّنْهَا وَهُم مِّن فَزَعٍۢ يَوْمَئِذٍ ءَامِنُونَ
89. ვინც კარგი საქმით წარსდგება, მიიღებს უკეთესს. და ისინი იმ დღის საშინელებისგან
დაცულნი იქნებიან!
وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِى ٱلنَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
90. და ვინც ავი საქმით წარსდგება, ცეცხლში ჩაიყოლებენ პირქვე: განა მოგეზღვებათ რამე,
თუ არა მხოლოდ ის, რასაც აკეთებდით?
إِنَّمَآ أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَـٰذِهِ ٱلْبَلْدَةِ ٱلَّذِى حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَىْءٍۢ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ ٱلْمُسْلِمِينَ
91. ნაბრძანები მაქვს, რომ ვეთაყვანო ამ ქალაქის ღმერთს, რომელიც მან ნაკრძალად ჰყო.
მას ეკუთვნის ყოველი და ნაბრძანები მაქვს ვიყო ერთ-ერთი მუსლიმთაგანი.
وَأَنْ أَتْلُوَا۟ ٱلْقُرْءَانَ ۖ فَمَنِ ٱهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِى لِنَفْسِهِۦ ۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلْمُنذِرِينَ
92. და რომ ვიკითხო ყურანი. ვინც სწორ გზას დაადგება, სწორ გზას ადგას თავისი
თავისათვის(სიკეთეს იმზადებს), ხოლო ვინც გზააბნეული იქნება, უთხარი: მე
მხოლოდ შემგონებელი ვარ.
وَقُلِ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ ءَايَـٰتِهِۦ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
93. და თქვი: ქება-დიდება ალლაჰს! იგი გიჩვენებთ თავის სასწაულებს და თქვენ შეიცნობთ
მათ. ხოლო შენი ღმერთი უგლისყურო არ არის იმის მიმართ, რასაც აკეთებთ.