بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ სახელითა ალლაჰისა მოწყალისა მწყალობლისა كٓهيعٓصٓ 1. ქაფ. ჰა. ია. ღაინ. სად. ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُۥ زَكَرِيَّآ 2. გახსენება შენი ღმერთის მოწყალებისა თავისი მსახურის ზაქარიასადმი. إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُۥ نِدَآءً خَفِيًّۭا 3. და მოუხმო მან თავის ღმერთს საიდუმლოდ. قَالَ رَبِّ إِنِّى وَهَنَ ٱلْعَظْمُ مِنِّى وَٱشْتَعَلَ ٱلرَّأْسُ شَيْبًۭا وَلَمْ أَكُنۢ بِدُعَآئِكَ رَبِّ شَقِيًّۭا 4. უთხრა: ღმერთო ჩემო, დამიუძლურდა ძვლები და თავიც გამიჭაღარავდა, მე კი არ ვყოფილვარ შენდამი ვედრებისას უბედური. وَإِنِّى خِفْتُ ٱلْمَوَ‌ٰلِىَ مِن وَرَآءِى وَكَانَتِ ٱمْرَأَتِى عَاقِرًۭا فَهَبْ لِى مِن لَّدُنكَ وَلِيًّۭا 5. მე მეშინია ჩემი ნათესავების ჩემს შემდგომ(შთამომავლობის). ხოლო ჩემი ცოლი უნაყოფოა. მაშ, გვიბოძე შენი წიაღიდან შთამომავალი. يَرِثُنِى وَيَرِثُ مِنْ ءَالِ يَعْقُوبَ ۖ وَٱجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّۭا 6. რომელიც იქნება მემკვიდრე ჩემი და იქნება მემკვიდრე ია'ყუბის სახლეულის. აქციე იგი, ღმერთო ჩემო, (შენდამი) კმაყოფილად. يَـٰزَكَرِيَّآ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَـٰمٍ ٱسْمُهُۥ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُۥ مِن قَبْلُ سَمِيًّۭا 7. ჰეი ზაქარია, ჩვენ, გახარებთ შენ ძით, რომლის სახელია იაჰია. უწინ კი ეს სახელი არავის უტარებია. قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِى غُلَـٰمٌۭ وَكَانَتِ ٱمْرَأَتِى عَاقِرًۭا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ ٱلْكِبَرِ عِتِيًّۭا 8. მიუგო: ღმერთო ჩემო, საიდან მეყოლება ძე, როცა ჩემი ცოლი უნაყოფოა და მე მივაღწიე ღრმა მოხუცებულობას? قَالَ كَذَ‌ٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَىَّ هَيِّنٌۭ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْـًۭٔا 9. უთხრა: ამგვარად ამბობს შენი ღმერთი, ის ადვილია ჩემთვისო! მე ასევე შეგქმენი შენ უწინ, როცა არაფერი იყავი! قَالَ رَبِّ ٱجْعَل لِّىٓ ءَايَةًۭ ۚ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَـٰثَ لَيَالٍۢ سَوِيًّۭا 10. უთხრა: ღმერთო, მომეცი მე ნიშანი! მიუგო: შენი ნიშანი იქნება ის, რომ არ დაელაპარაკები ხალხს სამი ღამის განმავლობაში, სრულიად ჯანმრთელი. فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِۦ مِنَ ٱلْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰٓ إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا۟ بُكْرَةًۭ وَعَشِيًّۭا 11. და გამოვიდა თავისი ხალხის წინაშე მიჰრაბიდან და ჩააგონა მათ: განადიდეთ (ალლაჰი) დილით და საღამოს. يَـٰيَحْيَىٰ خُذِ ٱلْكِتَـٰبَ بِقُوَّةٍۢ ۖ وَءَاتَيْنَـٰهُ ٱلْحُكْمَ صَبِيًّۭا 12. ჰეი იაჰია, აიღე წიგნი მტკიცედ! ჩვენ მას ვუბოძეთ სიბრძნე, ყრმობაშივე. وَحَنَانًۭا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَوٰةًۭ ۖ وَكَانَ تَقِيًّۭا 13. ლმობიერება ჩვენი წიაღიდან და სილაღე. და იგი იყო ღვთისმოშიში. وَبَرًّۢا بِوَ‌ٰلِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّۭا 14. კეთილი მშობლების მიმართ და არ ყოფილა მოძალადე, ურჩი! وَسَلَـٰمٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّۭا 15. მშვიდობა მას დღეს, როცა დაიბადა, დღეს, როცა მოკვდება, და დღეს, როცა აღდგენილი იქნება ცოცხლად. وَٱذْكُرْ فِى ٱلْكِتَـٰبِ مَرْيَمَ إِذِ ٱنتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًۭا شَرْقِيًّۭا 16. და ახსენე წიგნში მარიამი. როცა განერიდა თავის ოჯახს აღმოსავლეთის მხარეს. فَٱتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًۭا فَأَرْسَلْنَآ إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًۭا سَوِيًّۭا 17. და მათგან დაიდგინა გამყოფი ფარდა. და წარვაგზავნეთ მასთან ჩვენი სული(ჯიბრილი) რომელიც სრულყოფილ კაცად გამოეცხადა. قَالَتْ إِنِّىٓ أَعُوذُ بِٱلرَّحْمَـٰنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيًّۭا 18. უთხრა(მარიამმა): მე მივეკედლები მოწყალეს შენგან, თუკი შენ ხარ ღვთისმოშიში. قَالَ إِنَّمَآ أَنَا۠ رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَـٰمًۭا زَكِيًّۭا 19. მიუგო: მე მხოლოდ შუამავალი ვარ შენი ღმერთისა, რათა გიწყალობო სპეტაკი შვილი. قَالَتْ أَنَّىٰ يَكُونُ لِى غُلَـٰمٌۭ وَلَمْ يَمْسَسْنِى بَشَرٌۭ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّۭا 20. უთხრა: როგორ მეყოლება ძე, როცა კაცი არ შემხებია და არ ვყოფილვარ გარყვნილი? قَالَ كَذَ‌ٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَىَّ هَيِّنٌۭ ۖ وَلِنَجْعَلَهُۥٓ ءَايَةًۭ لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةًۭ مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًۭا مَّقْضِيًّۭا 21. უთხრა: ამგვარად თქვა შენმა ღმერთმა - ეს ადვილია ჩემთვის. და დავადგენთ მას სასწაულად ხალხისათვის და მოწყალებად ჩვენი წიაღიდან, საქმე უკვე გადაწყვეტილია. فَحَمَلَتْهُ فَٱنتَبَذَتْ بِهِۦ مَكَانًۭا قَصِيًّۭا 22. და დაფეხმძიმდა იგი და განმარტოვდა მისით ერთ მოშორებულ ადგილას. فَأَجَآءَهَا ٱلْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ ٱلنَّخْلَةِ قَالَتْ يَـٰلَيْتَنِى مِتُّ قَبْلَ هَـٰذَا وَكُنتُ نَسْيًۭا مَّنسِيًّۭا 23. მშობიარობის ტკივილებმა ერთი პალმის ძირას მიიყვანა. ამბობდა: ნეტავ მომკვდარიყავი ამაზე უწინ და ვყოფილიყავ მიგდებული, დავიწყებული. فَنَادَىٰهَا مِن تَحْتِهَآ أَلَّا تَحْزَنِى قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّۭا 24. და დაუძახა მას უკნიდან: ნუ დამწუხრდები! შენმა ღმერთმა წამოხეთქა შენს უკან ნაკადული. وَهُزِّىٓ إِلَيْكِ بِجِذْعِ ٱلنَّخْلَةِ تُسَـٰقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًۭا جَنِيًّۭا 25. შენკენ მიიწი პალმის ტოტი, რათა ჩამოცვივდეს შენთან მწიფე ნაყოფი; فَكُلِى وَٱشْرَبِى وَقَرِّى عَيْنًۭا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ ٱلْبَشَرِ أَحَدًۭا فَقُولِىٓ إِنِّى نَذَرْتُ لِلرَّحْمَـٰنِ صَوْمًۭا فَلَنْ أُكَلِّمَ ٱلْيَوْمَ إِنسِيًّۭا 26. შეჭამე, სვი და გაიგრილე შენი თვალები, ხოლო თუ შეგხვდა ვინმე ხალხთაგანი, ასე უთხარი: მოწყალეს უწინ მე მივეცი აღთქმა მარხვისა და დღეს არცერთ ადამის შვილს არ დაველაპარაკები. فَأَتَتْ بِهِۦ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُۥ ۖ قَالُوا۟ يَـٰمَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْـًۭٔا فَرِيًّۭا 27. და მოუყვანა იგი(ბავშვი) თავის ოჯახს. უთხრეს: ჰეი მარიამ, გასაოცარი რამ ჩაგიდენია. يَـٰٓأُخْتَ هَـٰرُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ ٱمْرَأَ سَوْءٍۢ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّۭا 28. ჰარუნის დაო, მამაშენი ავი კაცი არ ყოფილა და არც დედაშენი ყოფილა ავხორცი ქალი. فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا۟ كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِى ٱلْمَهْدِ صَبِيًّۭا 29. ხოლო ქალმა მათ ანიშნა მასზე. უთხრეს: როგორ დაველაპარაკოთ იმას, ვინც ჩვილია, აკვანშიო? قَالَ إِنِّى عَبْدُ ٱللَّهِ ءَاتَىٰنِىَ ٱلْكِتَـٰبَ وَجَعَلَنِى نَبِيًّۭا 30. უთხრა (შვილმა): მე ალლაჰის მსახური ვარ, მან მიბოძა წიგნი და დამადგინა შუამავლად. وَجَعَلَنِى مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَـٰنِى بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّكَوٰةِ مَا دُمْتُ حَيًّۭا 31. და მაქცია დალოცვილად, სადაც არ უნდა ვიყო, და მიბრძანა ლოცვა და მოწყალების გაღება, ვიდრე ცოცხალი ვარ, وَبَرًّۢا بِوَ‌ٰلِدَتِى وَلَمْ يَجْعَلْنِى جَبَّارًۭا شَقِيًّۭا 32. სიკეთე დედაჩემის მიმართ და არ დავუდგენივარ მოძალადედ, უბედურად. وَٱلسَّلَـٰمُ عَلَىَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّۭا 33. მშვიდობა იმ დღეს, როცა დავიბადე, დღეს, როცა მოვკვდები, და დღეს, როცა აღდგენილი ვიქნები ცოცხლად. ذَ‌ٰلِكَ عِيسَى ٱبْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ ٱلْحَقِّ ٱلَّذِى فِيهِ يَمْتَرُونَ 34. ეს არის 'ისა მარიამის შვილი - ჭეშმარიტების სიტყვით, რომელშიც მათ ეჭვი ეპარებათ. مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍۢ ۖ سُبْحَـٰنَهُۥٓ ۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمْرًۭا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ 35. არ შეშვენის ალლაჰს, რომ შვილი დაიდგინოს. დიდება მას! როცა გადაწყვეტს საქმეს, საკმარისია უთხრას მას: იყავ, და იქნება! وَإِنَّ ٱللَّهَ رَبِّى وَرَبُّكُمْ فَٱعْبُدُوهُ ۚ هَـٰذَا صِرَ‌ٰطٌۭ مُّسْتَقِيمٌۭ 36. ჭეშმარიტად, ალლაჰია ჩემი ღმერთი და თქვენი ღმერთი, თაყვანი ეცით მას. სწორედ ეს არის ჭეშმარიტი გზა. فَٱخْتَلَفَ ٱلْأَحْزَابُ مِنۢ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌۭ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ 37. შემდეგ ჯგუფები ვერ შეთანხმდნენ მათგან და ვაი მათ მდგომარეობას იმ დიად დღეს, ვინც იყვნენ ურწმუნონი. أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا ۖ لَـٰكِنِ ٱلظَّـٰلِمُونَ ٱلْيَوْمَ فِى ضَلَـٰلٍۢ مُّبِينٍۢ 38. როცა მოვლენ იმ დღეს ჩვენთან, (ჭეშმარიტებას) რა კარგად გაიგონებენ და რა კარგად დაინახავენ! თუმცა დღეს უსამართლონი, აშკარა გზააბნევაში არიან. وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ ٱلْحَسْرَةِ إِذْ قُضِىَ ٱلْأَمْرُ وَهُمْ فِى غَفْلَةٍۢ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ 39. და შეაგონე ისინი სინანულის დღით, როცა საქმე გადაწყვეტილი იქნება, მაგრამ ისინი უგულისხმონი არიან და არ სწამთ. إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ ٱلْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ 40. ჩვენ დავიმკვიდრებთ მიწას და იმათ, ვინც მასზეა, და ისინი ჩვენთან იქნებიან დაბრუნებულნი. وَٱذْكُرْ فِى ٱلْكِتَـٰبِ إِبْرَ‌ٰهِيمَ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ صِدِّيقًۭا نَّبِيًّا 41. და გაიხსენე წიგნში იბრაჰიმი; იგი იყო მართალი შუამავალი. إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَـٰٓأَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِى عَنكَ شَيْـًۭٔا 42. აკი უთხრა მან თავის მამას: მამაჩემო, რატომ ეთაყვანები იმას, რაც ვერ ისმენს, ვერ ხედავს და არანაირი სარგებელი არ მოაქვს შენთვის? يَـٰٓأَبَتِ إِنِّى قَدْ جَآءَنِى مِنَ ٱلْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَٱتَّبِعْنِىٓ أَهْدِكَ صِرَ‌ٰطًۭا سَوِيًّۭا 43. ჰეი მამაჩემო, მე მებოძა ცოდნა, რომელიც არ მოსულა შენთან, მომყევი, მე გაგიძღვები სწორი გზით! يَـٰٓأَبَتِ لَا تَعْبُدِ ٱلشَّيْطَـٰنَ ۖ إِنَّ ٱلشَّيْطَـٰنَ كَانَ لِلرَّحْمَـٰنِ عَصِيًّۭا 44. ჰეი მამაჩემო! ნუ ეთაყვანები ეშმაკს! ეშმაკი მოწყალის მიმართ ურჩია. يَـٰٓأَبَتِ إِنِّىٓ أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌۭ مِّنَ ٱلرَّحْمَـٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَـٰنِ وَلِيًّۭا 45. ჰეი მამაჩემო! მეშინია, რომ დაგატყდება სასჯელი მოწყალისაგან და გახდები ეშმაკის მეგობარი. قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ ءَالِهَتِى يَـٰٓإِبْرَ‌ٰهِيمُ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ ۖ وَٱهْجُرْنِى مَلِيًّۭا 46. მიუგო: განა ჩემს ღვთაებებს უკუაგდებ, ჰეი იბრაჰიმ?! გონს თუ არ მოეგები, უსათუოდ ჩაგქოლავ, ახლა კი მომცილდი დიდი ხნით. قَالَ سَلَـٰمٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّىٓ ۖ إِنَّهُۥ كَانَ بِى حَفِيًّۭا 47. უთხრა: მშვიდობა შენდა! მე პატიებას ვითხოვ შენთვის ჩემი ღმერთისაგან. იგი ჩემს მიმართ მოწყალეა. وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَأَدْعُوا۟ رَبِّى عَسَىٰٓ أَلَّآ أَكُونَ بِدُعَآءِ رَبِّى شَقِيًّۭا 48. და მე გაგეცლები თქვენ და იმათ, რასაც ეთაყვანებით ალლაჰის მაგივრად. და მე შევევედრები ჩემს ღმერთს. ჩემი ღმერთისადმი ვედრებით უბედური არ ვიქნები. فَلَمَّا ٱعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَهَبْنَا لَهُۥٓ إِسْحَـٰقَ وَيَعْقُوبَ ۖ وَكُلًّۭا جَعَلْنَا نَبِيًّۭا 49. ხოლო როცა მოშორდა მათ და იმათ, რასაც ისინი ეთაყვანებოდნენ ალლაჰის მაგივრად, ვუბოძეთ მას ისჰაყი და ია'ყუბი და ორივენი დავადგინეთ შუამავლებად. وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّۭا 50. ვუბოძეთ მათ ჩვენი მოწყალება და მივეცით მათ სიმართლის ენა. وَٱذْكُرْ فِى ٱلْكِتَـٰبِ مُوسَىٰٓ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ مُخْلَصًۭا وَكَانَ رَسُولًۭا نَّبِيًّۭا 51. და ახსენე წიგნში მუსა; იგი იყო გულწრფელი და იყო შუამავალი, მაცნე. وَنَـٰدَيْنَـٰهُ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ ٱلْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَـٰهُ نَجِيًّۭا 52. მოვუხმეთ მას ტურის(მთის) მარჯვენა მხრიდან და დავიახლოვეთ იგი საიდუმლო საუბრისთვის. وَوَهَبْنَا لَهُۥ مِن رَّحْمَتِنَآ أَخَاهُ هَـٰرُونَ نَبِيًّۭا 53. და ვუბოძეთ ჩვენი წიაღიდან თავისი ძმა, ჰარუნი, შუამავლად. وَٱذْكُرْ فِى ٱلْكِتَـٰبِ إِسْمَـٰعِيلَ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ صَادِقَ ٱلْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًۭا نَّبِيًّۭا 54. და ახსენე წიგნში ისმა'ილი. იგი იყო აღთქმის ერთგული და იყო შუამავალი, მაცნე. وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُۥ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱلزَّكَوٰةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِۦ مَرْضِيًّۭا 55. იგი უბრძანებდა თავის ხალხს ლოცვას და ზექათს, და მან მიაღწია თავის ღმერთთან კმაყოფილებას. وَٱذْكُرْ فِى ٱلْكِتَـٰبِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ صِدِّيقًۭا نَّبِيًّۭا 56. და ახსენე წიგნში იდრისი: იგი იყო მართალი შუამავალი! وَرَفَعْنَـٰهُ مَكَانًا عَلِيًّا 57. და აღვამაღლეთ იგი მაღალ ადგილზე! أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أَنْعَمَ ٱللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مِن ذُرِّيَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍۢ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَ‌ٰهِيمَ وَإِسْرَ‌ٰٓءِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَٱجْتَبَيْنَآ ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ءَايَـٰتُ ٱلرَّحْمَـٰنِ خَرُّوا۟ سُجَّدًۭا وَبُكِيًّۭا 58. სწორედ ესენი არიან, ვისაც წყალობა უბოძა ალლაჰმა შუამავალთაგან, ადამის შთამომავალთაგან, და ვინც გადავიყვანეთ ნუჰთან ერთად იბრაჰიმის და ისმა'ილის შთამომავლებიდან; იმათგან, ვინც სწორ გზაზე დავაყენეთ და გამოვარჩიეთ; როცა ეკითხებოდათ მათ მოწყალის აიათები, ტირილით სეჯდეზე ემხობოდნენ! فَخَلَفَ مِنۢ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّبَعُوا۟ ٱلشَّهَوَ‌ٰتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا 59. მათ შემდგომ მოვიდნენ შთამომავლები, რომელთაც მიატოვეს ლოცვა და აჰყვნენ ვნებებს, მალე კი გადაეყრებიან ღეიას(ერთ-ერთი ჯოჯოხეთის სახელი). إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَـٰلِحًۭا فَأُو۟لَـٰٓئِكَ يَدْخُلُونَ ٱلْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْـًۭٔا 60. იმათ გარდა, ვინც მოინანია, ირწმუნა და სიკეთე აკეთა. ისინი შევლენ სამოთხეში და არ შეეხებათ უსამართლობა. جَنَّـٰتِ عَدْنٍ ٱلَّتِى وَعَدَ ٱلرَّحْمَـٰنُ عِبَادَهُۥ بِٱلْغَيْبِ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ وَعْدُهُۥ مَأْتِيًّۭا 61. ედემის ბაღებში, რომელთაც მოწყალე დაჰპირდა თავის მსახურებს უხილავად, და აჰა, მისი აღთქმა აღსრულდება. لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَـٰمًۭا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةًۭ وَعَشِيًّۭا 62. და არ გაიგონებენ იქ ამაო სიტყვას, გარდა მშვიდობას! - და ექნებათ სარჩო დილა-საღამოს. تِلْكَ ٱلْجَنَّةُ ٱلَّتِى نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّۭا 63. ეს სამოთხეა, რომელსაც დავუმკვიდრებთ ჩვენს მსახურთაგან იმას, ვინც იყო ღვთისმოშიში. وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ ۖ لَهُۥ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَ‌ٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّۭا 64. ჩვენ მხოლოდ შენი ღმერთის ბრძანებით გარდმოვევლინებით. მას ეკუთვნის, რაც ჩვენს წინაა, რაც შემდეგაა და რაც ამათ შორისაა; შენი ღმერთი კი არ არის გულმავიწყი. رَّبُّ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَٱعْبُدْهُ وَٱصْطَبِرْ لِعِبَـٰدَتِهِۦ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُۥ سَمِيًّۭا 65. იგია ღმერთი ცათა და ქვეყნისა და იმის, რაც ამათ შორისაა. თაყვანი ეცი მას და იყავი მომთმენი მის თაყვანისცემაში. განა იცი ვინმე მისი თანამოსახელე? وَيَقُولُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَءِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا 66. და ამბობს ადამიანი: განა როცა მოვკვდები, მერე აღდგენილი ვიქნები ცოცხლადო?! أَوَلَا يَذْكُرُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَنَّا خَلَقْنَـٰهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْـًۭٔا 67. განა არ ახსოვს ადამიანს? - მე შევქმენი იგი უწინ, მაშინ, როცა არ იყო არაფერი! فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَٱلشَّيَـٰطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّۭا 68. და ვფიცავ შენს ღმერთს, უსათუოდ შევკრებთ მათ და ეშმაკებს; მერე მოვაცდევინებთ მათ და დავაჩოქებთ ჯოჯოხეთის გარშემო. مَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى ٱلرَّحْمَـٰنِ عِتِيًّۭا 69. მერე გამოვყოფთ ყოველი ჯგუფიდან იმათ, რომელნიც უმტკიცესი იყვნენ მოწყალის მიმართ ურჩობაში. ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِٱلَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّۭا 70. ხოლო შემდგომ ჩვენ ყველაზე უკეთ ვიცნობთ იმას, ვინც დაწვის ღირსნი არიან! وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًۭا مَّقْضِيًّۭا 71. და არავინაა თქვენგან, რომ არ შევიდეს მასში(ჯოჯოხეთში). ეს შენი ღმერთის მიერ უსათუოდ გადაწყვეტილია. ثُمَّ نُنَجِّى ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوا۟ وَّنَذَرُ ٱلظَّـٰلِمِينَ فِيهَا جِثِيًّۭا 72. შემდგომ გადავარჩენთ იმათ, ვინც იყვნენ ღვთისმოშიშნი, უსამართლოებს კი, იქვე დავტოვებთ მუხლებზე დაჩოქილთ. وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ءَايَـٰتُنَا بَيِّنَـٰتٍۢ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَىُّ ٱلْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌۭ مَّقَامًۭا وَأَحْسَنُ نَدِيًّۭا 73. და როცა მათ ეკითხებათ ჩვენი ცხადი აიათები, ეუბნებიან ისინი, რომელთაც არ ირწუნეს, იმათ, ვინც ირწმუნა: ორთაგან რომელი ჯგუფია უკეთესი ადგილით და უმჯობესია შემადგენლობითო?! وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَـٰثًۭا وَرِءْيًۭا 74. და რამდენი თაობა დავღუპეთ მათზე უწინ, რომელნიც შემადგენლობითაც და იერითაც უკეთესნი იყვნენ. قُلْ مَن كَانَ فِى ٱلضَّلَـٰلَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ ٱلرَّحْمَـٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰٓ إِذَا رَأَوْا۟ مَا يُوعَدُونَ إِمَّا ٱلْعَذَابَ وَإِمَّا ٱلسَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّۭ مَّكَانًۭا وَأَضْعَفُ جُندًۭا 75. უთხარი იმათ, ვინც არის გზააბნევაში: მოწყალე გაუხანგრძლივებთ დროს, ვიდრე არ ნახავენ იმას, რაც აღვუთქვით, ან სასჯელს, ანდა საათს(ყიამეთს), და გაიგებენ, ვინ არის უფრო ცუდი ადგილითა და უფრო სუსტი ლაშქრით. وَيَزِيدُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱهْتَدَوْا۟ هُدًۭى ۗ وَٱلْبَـٰقِيَـٰتُ ٱلصَّـٰلِحَـٰتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًۭا وَخَيْرٌۭ مَّرَدًّا 76. და მიუმატებს ალლაჰი ჭეშმარიტებას იმას, ვინც ჭეშმარიტებას დაადგა, კეთილი საქმეები უკეთესია შენი ღმერთის წინაშე ჯილდოთი და უკეთესია საზღაურით. أَفَرَءَيْتَ ٱلَّذِى كَفَرَ بِـَٔايَـٰتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًۭا وَوَلَدًا 77. განა გინახავს ის, ვინც არ ირწმუნა ჩვენი აიათები და ამბობდა: მებოძება ქონება და შვილებიო? أَطَّلَعَ ٱلْغَيْبَ أَمِ ٱتَّخَذَ عِندَ ٱلرَّحْمَـٰنِ عَهْدًۭا 78. განა შეიტყო მან დაფარული, ანდა მოწყალისგან აღთქმა მიიღო? كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُۥ مِنَ ٱلْعَذَابِ مَدًّۭا 79. არა და არა! ჩავიწერთ იმას, რასაც ამბობს, და გავუხანგრძლივებთ სასჯელს გახანგრძლივებით. وَنَرِثُهُۥ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًۭا 80. ჩვენ ვიმემკვიდრებთ იმას, რასაც ამბობს, და მოვა ჩვენს წინაშე მარტოდ. وَٱتَّخَذُوا۟ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةًۭ لِّيَكُونُوا۟ لَهُمْ عِزًّۭا 81. და დაიდგინეს ალლაჰის გარდა ღვთაებები, რათა ყოფილიყვნენ ისინი სახელოვანი?! كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا 82. არა და არა! ისინი უარყოფენ მათ თაყვანისცემას და იქნებიან მათ წინააღმდეგ. (განკითხვის დღეს) أَلَمْ تَرَ أَنَّآ أَرْسَلْنَا ٱلشَّيَـٰطِينَ عَلَى ٱلْكَـٰفِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّۭا 83. განა არ გინახავს, როგორ გავაგზავნეთ ეშმაკები ურწმუნოთა ზედა, მათ წასაქეზებლად, ასაღელვებლად? فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّۭا 84. და ნუ იჩქარებ მათ წინააღმდეგ! ჩვენ აღვრიცხავთ მათ რიცხვს. يَوْمَ نَحْشُرُ ٱلْمُتَّقِينَ إِلَى ٱلرَّحْمَـٰنِ وَفْدًۭا 85. იმ დღეს, როცა შევკრებთ ღვთისმოშიშებს მოწყალის წინაშე პატივისცემით. وَنَسُوقُ ٱلْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًۭا 86. და ჩავყრით ცოდვილებს ჯოჯოხეთში. لَّا يَمْلِكُونَ ٱلشَّفَـٰعَةَ إِلَّا مَنِ ٱتَّخَذَ عِندَ ٱلرَّحْمَـٰنِ عَهْدًۭا 87. არავის ექნება შუამდგომლობა იმის გარდა, ვინც მიიღო აღთქმა მოწყალისაგან. وَقَالُوا۟ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحْمَـٰنُ وَلَدًۭا 88. და თქვეს: მოწყალემ შვილი დაიდგინაო! لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْـًٔا إِدًّۭا 89. ვფიცავ, საშინელი რაღაც თქვით. تَكَادُ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ ٱلْأَرْضُ وَتَخِرُّ ٱلْجِبَالُ هَدًّا 90. ლამის ცანი გაიპონ ამისაგან, მიწა დასკდეს და მთელი განადგურდეს. أَن دَعَوْا۟ لِلرَّحْمَـٰنِ وَلَدًۭا 91. რომ მიაწერეს მოწყალეს ძე! وَمَا يَنۢبَغِى لِلرَّحْمَـٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا 92. და არ შეეფერება მოწყალეს, რომ შვილი დაიდგინოს! إِن كُلُّ مَن فِى ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضِ إِلَّآ ءَاتِى ٱلرَّحْمَـٰنِ عَبْدًۭا 93. ყოველი, ვინც ცათა შინაა და ქვეყანასა ზედაა, მოწყალის წინაშე წარსდგება როგორც მსახური ('აბდ). لَّقَدْ أَحْصَىٰهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّۭا 94. ვფიცავ, მან აღრიცხა ისინი და დათვალა დათვლით. وَكُلُّهُمْ ءَاتِيهِ يَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ فَرْدًا 95. და ყოველი მათგანი მოვა აღდგომის დღეს მარტო. إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ ٱلرَّحْمَـٰنُ وُدًّۭا 96. რომელთაც ირწმუნეს და სიკეთე აკეთეს, დააჯილდოვებს მოწყალე მათ სიყვარულით! فَإِنَّمَا يَسَّرْنَـٰهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ ٱلْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِۦ قَوْمًۭا لُّدًّۭا 97. ჩვენ გავაიოლეთ იგი(ყურანი) შენი ენით, რათა ახარო მისით ღვთისმოშიშებს და გააფრთხილო მისით ურჩი ხალხი. وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًۢا 98. და რამდენი თაობა დავღუპეთ მათზე უწინ! შეგიძლია, რომ იპოვო ერთი მათგანი ან გაიგონო მათი ხმა?